Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 12:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 12:)

ἄλλοσ ἐκ κρίσεωσ περὶ τοῦ αὐτοῦ ἢ ὁμοίου ἢ ἐναντίου, μάλιστα μὲν εἰ πάντεσ καὶ ἀεί, εἰ δὲ μή, ἀλλ’ οἵ γε πλεῖστοι, ἢ σοφοὶ ἢ πάντεσ ἢ οἱ πλεῖστοι, ἢ ἀγαθοί, ἢ εἰ αὐτοὶ οἱ κρίνοντεσ, ἢ οὓσ ἀποδέχονται οἱ κρίνοντεσ, ἢ οἷσ μὴ οἱο͂́ν τε ἐναντίον κρίνειν, οἱο͂ν τοῖσ κυρίοισ, ἢ οἷσ μὴ καλὸν ἐναντίον κρίνειν, οἱο͂ν θεοῖσ ἢ πατρὶ ἢ διδασκάλοισ, ὥσπερ ὃ εἰσ Μιξιδημίδην εἶπεν Αὐτοκλῆσ, εἰ ταῖσ μὲν σεμναῖσ θεαῖσ καλῶσ εἶχεν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ δοῦναι τὰ δίκαια, Μιξιδημίδῃ δ’ οὔ. ἢ ὥσπερ Σαπφώ, ὅτι τὸ ἀποθνῄσκειν κακόν· οἱ θεοὶ γὰρ οὕτω κεκρίκασιν· ἀπέθνησκον γὰρ ἄν. ἢ ὥσπερ Ἀρίστιπποσ πρὸσ Πλάτωνα ἐπαγγελτικώτερόν τι εἰπόντα, ὡσ ᾤετο· "ἀλλὰ μὴν ὅ γ’ ἑταῖροσ ἡμῶν" , ἔφη, "οὐθὲν τοιοῦτον" , λέγων τὸν Σωκράτη, καὶ Ἡγησίπολισ ἐν Δελφοῖσ ἠρώτα τὸν θεόν, πρότερον κεχρημένοσ Ὀλυμπίασιν, εἰ αὐτῷ τὰ αὐτὰ δοκεῖ ἅπερ τῷ πατρί, ὡσ αἰσχρὸν ὂν τἀναντία εἰπεῖν, καὶ περὶ τῆσ Ἑλένησ ὡσ Ἰσοκράτησ ἔγραψεν ὅτι σπουδαία, εἴπερ Θησεὺσ ἔκρινεν, καὶ περὶ Ἀλεξάνδρου, ὅτι αἱ θεαὶ προέκριναν, καὶ περὶ Εὐαγόρου, ὅτι σπουδαῖοσ, ὥσπερ Ἰσοκράτησ φησίν· "Κόνων γοῦν δυστυχήσασ, πάντασ τοὺσ ἄλλουσ παραλιπών, ὡσ Εὐαγόραν ἦλθεν" .

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION