Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 7:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 7:)

ἄλλοσ ἐκ τῶν εἰρημένων καθ’ αὑτοῦ πρὸσ τὸν εἰπόντα, οἱο͂ν ἐν τῷ Τεύκρῳ. διαφέρει δὲ ὁ τρόποσ ᾧ ἐχρήσατο Ἰφικράτησ πρὸσ Ἀριστοφῶντα, ἐπερόμενοσ εἰ προδοίη ἂν τὰσ ναῦσ ἐπὶ χρήμασιν· οὐ φάσκοντοσ δέ, εἶτα εἶπεν "σὺ μὲν ὢν Ἀριστοφῶν οὐκ ἂν προδοίησ, ἐγὼ δ’ ὢν Ἰφικράτησ; δεῖ δὲ ὑπάρχειν μᾶλλον ἂν δοκοῦντα ἀδικῆσαι ἐκεῖνον· εἰ δὲ μή, γελοῖον ἂν φανείη, <οἱο͂ν> εἰ πρὸσ Ἀριστείδην κατηγοροῦντα τοῦτό τισ ἂν εἴπειεν ἄλλοσ πρὸσ ἀπιστίαν τοῦ κατηγόρου· ὅλωσ γὰρ βούλεται ὁ κατηγορῶν βελτίων εἶναι τοῦ φεύγοντοσ· τοῦτ’ οὖν ἐξελέγχειν δεῖ. καθόλου δὲ ἄτοπόσ ἐστιν, ὅταν τισ ἐπιτιμᾷ ἄλλοισ ἃ αὐτὸσ ποιεῖ ἢ ποιήσειεν ἂν, ἢ προτρέπῃ ποιεῖν ἃ αὐτὸσ μὴ ποιεῖ μηδὲ ποιήσειεν ἄν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION