Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 22 8:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 8:)

οὐδὲν δὲ διαφέρει περὶ Ἀθηναίων ἢ Λακεδαιμονίων, ἢ ἀνθρώπου ἢ θεοῦ, τὸ αὐτὸ τοῦτο δρᾶν· καὶ γὰρ συμβουλεύοντα τῷ Ἀχιλλεῖ, καὶ ἐπαινοῦντα καὶ ψέγοντα, καὶ κατηγοροῦντα καὶ ἀπολογούμενον ὑπὲρ αὐτοῦ, τὰ ὑπάρχοντα ἢ δοκοῦντα ὑπάρχειν ληπτέον, ἵν’ ἐκ τούτων λέγωμεν, ἐπαινοῦντεσ ἢ ψέγοντεσ εἴ τι καλὸν ἢ αἰσχρὸν ὑπάρχει, κατηγοροῦντεσ δ’ ἢ ἀπολογούμενοι εἴ τι δίκαιον ἢ ἄδικον, συμβουλεύοντεσ δ’ εἴ τι συμφέρον ἢ βλαβερόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION