Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 8 3:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 8 3:)

διὸ οὔτε οἱ παντελῶσ ἀπολωλότεσ ἐλεοῦσιν οὐδὲν γὰρ ἂν ἔτι παθεῖν οἰόνται· πεπόνθασι γάρ, οὔτε οἱ ὑπερευδαιμονεῖν οἰόμενοι, ἀλλ’ ὑβρίζουσιν· εἰ γὰρ ἅπαντα οἰόνται ὑπάρχειν τἀγαθά, δῆλον ὅτι καὶ τὸ μὴ ἐνδέχεσθαι παθεῖν μηδὲν κακόν· καὶ γὰρ τοῦτο τῶν ἀγαθῶν.