Plutarch, Περικλῆς, chapter 38

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 38)

τότε δὲ τοῦ Περικλέουσ ἐοίκεν ὁ λοιμὸσ λαβέσθαι λαβὴν οὐκ ὀξεῖαν, ὥσπερ ἄλλων, οὐδὲ σύντονον, ἀλλὰ βληχρᾷ τινι νόσῳ καὶ μῆκοσ ἐν ποικίλαισ ἐχούσῃ μεταβολαῖσ διαχρωμένην τὸ σῶμα σχολαίωσ καὶ ὑπερείπουσαν τὸ φρόνημα τῆσ ψυχῆσ. ὁ γοῦν Θεόφραστοσ ἐν τοῖσ Ἠθικοῖσ διαπορήσασ εἰ πρὸσ τὰσ τύχασ τρέπεται τὰ ἤθη καὶ κινούμενα τοῖσ τῶν σωμάτων πάθεσιν ἐξίσταται τῆσ ἀρετῆσ, ἱστόρηκεν ὅτι νοσῶν ὁ Περικλῆσ ἐπισκοπουμένῳ τινὶ τῶν φίλων δείξειε περίαπτον ὑπὸ τῶν γυναικῶν τῷ τραχήλῳ περιηρτημένον, ὡσ σφόδρα κακῶσ ἔχων ὁπότε καὶ ταύτην ὑπομένοι τὴν ἀβελτερίαν.

ἤδη δὲ πρὸσ τῷ τελευτᾶν ὄντοσ αὐτοῦ,περικαθήμενοι τῶν πολιτῶν οἱ βέλτιστοι καὶ τῶν φίλων οἱ περιόντεσ λόγον ἐποιοῦντο τῆσ ἀρετῆσ καὶ τῆσ δυνάμεωσ, ὅση γένοιτο, καὶ τὰσ πράξεισ ἀνεμετροῦντο καὶ τῶν τροπαίων τὸ πλῆθοσ·

ἐννέα γὰρ ἦν ἃ στρατηγῶν καὶ νικῶν ἔστησεν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ. ταῦτα, ὡσ οὐκέτι συνιέντοσ, ἀλλὰ καθῃρημένου τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ, διελέγοντο πρὸσ ἀλλήλουσ·

ὁ δὲ πᾶσιν ἐτύγχανε τὸν νοῦν προσεσχηκώσ, καὶ φθεγξάμενοσ εἰσ μέσον ἔφη θαυμάζειν ὅτι ταῦτα μὲν ἐπαινοῦσιν αὐτοῦ καὶ μνημονεύουσιν, ἃ καὶ πρὸσ τύχην ἐστὶ κοινὰ καὶ γέγονεν ἤδη πολλοῖσ στρατηγοῖσ, τὸ δὲ κάλλιστον καὶ μέγιστον οὐ λέγουσιν. "δι’ ἐμὲ τῶν ὄντων Ἀθηναίων μέλαν ἱμάτιον περιεβάλετο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION