Plutarch, Pelopidas, chapter 33

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 33)

τὸ μὲν οὖν Θηβαίων τοὺσ παρόντασ ἐπὶ τῇ τοῦ Πελοπίδου τελευτῇ βαρέωσ φέρειν, πατέρα καὶ σωτῆρα καὶ διδάσκαλον τῶν μεγίστων καὶ καλλίστων ἀγαθῶν ἀποκαλοῦντασ ἐκεῖνον, οὐ πάνυ θαυμαστὸν ἦν· τοὺσ μὲν γὰρ παραγεγονότασ τῷ ἔργῳ λέγουσι μήτε θώρακα θέσθαι μήτε ἵππον ἐκχαλινῶσαι μήτε τραῦμα δήσασθαι πρότερον, ὡσ ἐπύθοντο τὴν ἐκείνου τελευτήν, ἀλλὰ μετὰ τῶν ὅπλων θερμοὺσ ἰόντασ ἐπὶ τὸν νεκρόν ὥσπερ αἰσθανόμενον, τὰ τῶν πολεμίων κύκλῳ περὶ τὸ σῶμα σωρεύειν λάφυρα, κεῖραι δὲ ἵππουσ, κείρασθαι δὲ καὶ αὐτούσ.

ἀπιόντασ δὲ πολλοὺσ ἐπὶ σκηνὰσ μήτε πῦρ ἀνάψαι μήτε δεῖπνον ἑλέσθαι, σιγὴν δὲ καὶ κατήφειαν εἶναι τοῦ στρατοπέδου παντόσ, ὥσπερ οὐ νενικηκότων ἐπιφανεστάτην νίκην καὶ μεγίστην, ἀλλ’ ἡττημένων ὑπὸ τοῦ τυράννου καὶ καταδεδουλωμένων, ἐκ δὲ τῶν πόλεων, ὡσ ἀπηγγέλθη ταῦτα, παρῆσαν αἵ τε ἀρχαὶ καὶ μετ’ αὑτῶν ἔφηβοι καὶ παῖδεσ καὶ ἱερεῖσ πρὸσ τὴν ὑποδοχὴν τοῦ σώματοσ, τρόπαια καὶ στεφάνουσ καὶ πανοπλίασ χρυσᾶσ ἐπιφέροντεσ.

ὡσ δὲ ἔμελλεν ἐκκομίζεσθαι τὸ σῶμα, προσελθόντεσ οἱ πρεσβύτατοι τῶν Θεσσαλῶν ᾐτοῦντο τοὺσ Θηβαίουσ δι’ αὑτῶν θάψαι τὸν νεκρόν.

εἷσ δὲ αὑτῶν ἔλεγεν· "ἄνδρεσ σύμμαχοι, χάριν αἰτοῦμεν παρ’ ὑμῶν κόσμον ἡμῖν ἐπὶ ἀτυχίᾳ τοσαύτῃ καὶ παραμυθίαν φέρουσαν. "οὐ γὰρ ζῶντα Θεσσαλοὶ Πελοπίδαν προπέμψουσιν, οὐδὲ αἰσθανομένῳ τὰσ ἀξίασ τιμὰσ ἀποδώσουσιν, ἀλλ’ ἐὰν ψαῦσαί τε τοῦ νεκροῦ τύχωμεν καὶ δι’ αὑτῶν κοσμῆσαι καὶ θάψαι τὸ σῶμα, δόξομεν ὑμῖν οὐκ ἀπιστεῖν ὅτι μείζων ἡ συμφορὰ γέγονε Θετταλοῖσ ἢ Θηβαίοισ· "ὑμῖν μὲν γὰρ ἡγεμόνοσ ἀγαθοῦ μόνον, ἡμῖν δὲ καὶ τούτου καὶ τῆσ ἐλευθερίασ στέρεσθαι συμβέβηκε. "πῶσ γὰρ ἔτι τολμήσομεν αἰτῆσαι στρατηγὸν ἄλλον παρ’ ὑμῶν οὐκ ἀποδόντεσ Πελοπίδαν; ταῦτα μὲν οἱ Θηβαῖοι συνεχώρησαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION