Plutarch, Pelopidas, chapter 4

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 4)

ἦσαν δὲ καὶ πρὸσ πᾶσαν ἀρετὴν πεφυκότεσ ὁμοίωσ, πλὴν ὅτι τῷ γυμνάζεσθαι μᾶλλον ἔχαιρε Πελοπίδασ, τῷ δὲ μανθάνειν Ἐπαμεινώνδασ, καὶ τὰσ διατριβὰσ ἐν τῷ σχολάζειν ὁ μὲν περὶ παλαίστρασ καὶ κυνηγέσια, ὁ δὲ ἀκούων τι καὶ φιλοσοφῶν ἐποιεῖτο. πολλῶν δὲ καὶ καλῶν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροισ πρὸσ δόξαν, οὐδὲν οἱ νοῦν ἔχοντεσ ἡγοῦνται τηλικοῦτον ἡλίκον τὴν διὰ τοσούτων ἀγώνων καὶ στρατηγιῶν καὶ πολιτειῶν ἀνεξέλεγκτον εὔνοιαν καὶ φιλίαν ἀπ’ ἀρχῆσ μέχρι τέλουσ ἐμμείνασαν. αἰτία δὲ ἀληθινὴ μὲν ἦν ἡ ἀρετή, δι’ ἣν οὐ δόξαν, οὐ πλοῦτον ἀπὸ τῶν πράξεων μετιόντεσ, οἷσ ὁ χαλεπὸσ καὶ δύσερισ ἐμφύεται φθόνοσ, ἀλλ’ ἔρωτα θεῖον ἀπ’ ἀρχῆσ ἐρασθέντεσ ἀμφότεροι τοῦ τὴν πατρίδα λαμπροτάτην καὶ μεγίστην ἐφ’ ἑαυτῶν ἰδεῖν γενομένην, ὥσπερ ἰδίοισ ἐπὶ τοῦτο τοῖσ αὑτῶν ἐχρῶντο κατορθώμασιν.

οὐ μὴν ἀλλ’ οἵ γε πολλοὶ νομίζουσιν αὐτοῖσ τὴν σφοδρὰν φιλίαν ἀπὸ τῆσ ἐν Μαντινείᾳ γενέσθαι στρατείασ, ἣν συνεστρατεύσαντο Λακεδαιμονίοισ, ἔτι φίλοισ καὶ συμμάχοισ οὖσι, πεμφθείσησ ἐκ Θηβῶν βοηθείασ, τεταγμένοι γὰρ ἐν τοῖσ ὁπλίταισ μετ’ ἀλλήλων καὶ μαχόμενοι πρὸσ τοὺσ Ἀρκάδασ, ὡσ ἐνέδωκε τὸ κατ’ αὐτοὺσ κέρασ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τροπὴ τῶν πολλῶν ἐγεγόνει, συνασπίσαντεσ ἠμύναντο τοὺσ ἐπιφερομένουσ·

καὶ Πελοπίδασ μὲν ἑπτὰ τραύματα λαβὼν ἐναντία πολλοῖσ ἐπικατερρύη νεκροῖσ ὁμοῦ φίλοισ καὶ πολεμίοισ, Ἐπαμεινώνδασ δέ, καίπερ ἀβιώτωσ ἔχειν αὐτὸν ἡγούμενοσ, ὑπὲρ τοῦ σώματοσ καὶ τῶν ὅπλων ἔστη προελθών καὶ διεκινδύνευσε πρὸσ πολλοὺσ μόνοσ, ἐγνωκὼσ ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ Πελοπίδαν ἀπολιπεῖν κείμενον·

ἤδη δὲ καὶ τούτου κακῶσ ἔχοντοσ, καὶ λόγχῃ μὲν εἰσ τὸ στῆθοσ, ξίφει δὲ εἰσ τὸν βραχίονα τετρωμένου, προσεβοήθησεν ἀπὸ θατέρου κέρωσ Ἀγησίπολισ ὁ βασιλεὺσ τῶν Σπαρτιατῶν, καὶ περιεποίησεν ἀνελπίστωσ αὐτοὺσ ἀμφοτέρουσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION