Plutarch, Pelopidas, chapter 20

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 20)

"ὦ γύναι, τοῖσ ἰδιώταισ χρὴ παραινεῖν, τοῖσ δὲ ἄρχουσιν ὅπωσ τοὺσ ἄλλουσ σῴζωσιν· ἐλθὼν δὲ εἰσ τὸ στρατόπεδον καὶ τοὺσ βοιωτάρχασ καταλαβὼν οὐχ ὁμογνωμονοῦντασ, πρῶτοσ Ἐπαμεινώνδᾳ προσέθετο γνώμην ψηφιζομένῳ διὰ μάχησ ἰέναι τοῖσ πολεμίοισ, βοιωτάρχησ μὲν οὐκ ἀποδεδειγμένοσ, ἄρχων δὲ τοῦ ἱεροῦ λόχου, καὶ πιστευόμενοσ, ὡσ ἦν δίκαιον ἄνδρα τηλικαῦτα δεδωκότα τῇ πατρίδι σύμβολα εἰσ τὴν ἐλευθερίαν.

ὡσ οὖν ἐδέδοκτο διακινδυνεύειν καὶ περὶ τὰ Λεῦκτρα τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀντεστρατοπέδευον, ὄψιν εἶδε κατὰ τοὺσ ὕπνουσ ὁ Πελοπίδασ εὖ μάλα διαταράξασαν αὐτόν, ἔστι γὰρ ἐν τῷ Λευκτρικῷ πεδίῳ τὰ σήματα τῶν τοῦ Σκεδάσου θυγατέρων, ἃσ Λευκτρίδασ καλοῦσι διὰ τὸν τόπον·

ἐκεῖ γὰρ αὐταῖσ ὑπὸ ξένων Σπαρτιατῶν βιασθείσαισ συνέβη ταφῆναι. γενομένησ δὲ χαλεπῆσ οὕτω καὶ παρανόμου πράξεωσ, ὁ μὲν πατήρ, ὡσ οὐκ ἔτυχεν ἐν Λακεδαίμονι δίκησ, ἀρὰσ κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν ἀρασάμενοσ ἔσφαξεν ἑαυτὸν ἐπὶ τοῖσ τάφοισ τῶν παρθένων, χρησμοὶ δὲ καὶ λόγια τοῖσ Σπαρτιάταισ ἀεὶ προὔφαινον εὐλαβεῖσθαι καὶ φυλάττεσθαι τὸ Λευκτρικὸν μήνιμα, μὴ πάνυ τῶν πολλῶν συνιέντων, ἀλλ’ ἀμφιγνοούντων τὸν τόπον, ἐπεὶ καὶ τῆσ Λακωνικῆσ πολίχνιον πρὸσ τῇ θαλάσσῃ Λεῦκτρον ὀνομάζεται, καὶ πρὸσ Μεγάλῃ πόλει τῆσ Ἀρκαδίασ τόποσ ἐστὶν ὁμώνυμοσ, τὸ μὲν οὖν πάθοσ τοῦτο πολὺ τῶν Λευκτρικῶν ἦν παλαιότερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION