Plutarch, Pelopidas, chapter 30

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 30)

οἱ δὲ Θηβαῖοι παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τῶν Ἀθηναίων αἰσθόμενοι πρὸσ τὸν μέγαν βασιλέα πρέσβεισ ἀναβαίνοντασ ὑπὲρ συμμαχίασ, ἔπεμψαν καὶ αὐτοὶ Πελοπίδαν, ἄριστα βουλευσάμενοι πρὸσ τὴν δόξαν αὐτοῦ. πρῶτον μὲν γὰρ ἀνέβαινε διὰ τῶν βασιλέωσ ἐπαρχιῶν ὀνομαστὸσ ὢν καὶ περιβόητοσ· ὡσ πρῶτοσ περὶ τῆσ ἐν Λεύκτροισ μάχησ ἐξέδραμε λόγοσ, ἀεί τινοσ καινοῦ προστιθεμένου κατορθώματοσ αὐξανομένη καὶ ἀναβαίνουσα πορρωτάτω κατέσχεν ἔπειτα τοῖσ ἐπὶ θύραισ σατράπαισ καὶ στρατηγοῖσ καὶ ἡγεμόσιν ὀφθείσ θαῦμα καὶ λόγον παρέσχεν, ὡσ οὗτοσ ἀνήρ ἐστιν ὁ γῆσ καὶ θαλάττησ ἐκβαλὼν Λακεδαιμονίουσ καὶ συστείλασ ὑπὸ Ταΰγετον καὶ τὸν Εὐρώταν τὴν Σπάρτην τὴν ὀλίγον ἔμπροσθεν βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ καὶ Πέρσαισ δι’ Ἀγησιλάου τὸν περὶ Σούσων καὶ Ἐκβατάνων ἐπαραμένην πόλεμον.

ταῦτ’ οὖν ὁ Ἀρταξέρξησ ἔχαιρε, καὶ τὸν Πελοπίδαν ἐθαύμαζε ἐπὶ τῇ δόξῃ καὶ μέγαν ἐποίει ταῖσ τιμαῖσ, ὑπὸ τῶν μεγίστων εὐδαιμονίζεσθαι καὶ θεραπεύεσθαι βουλόμενοσ δοκεῖν.

ἔτι μᾶλλον ἠγάπησε, καὶ πάθοσ βασιλικὸν παθὼν οὐκ ἀπεκρύψατο τὴν πρὸσ τὸν ἄνδρα τιμήν, οὐδ’ ἔλαθε τοὺσ ἄλλουσ πρέσβεισ πλεῖστον νέμων ἐκείνῳ.

καίτοι δοκεῖ μάλιστα τῶν Ἑλλήνων Ἀνταλκίδαν τιμῆσαι τὸν Λακεδαιμόνιον, ὅτι τὸν στέφανον, ὃν πίνων περιέκειτο, βάψασ εἰσ μύρον ἀπέστειλε. Πελοπίδᾳ δὲ οὕτω μὲν οὐκ ἐνετρύφησε, δῶρα δὲ λαμπρότατα καὶ μέγιστα τῶν νομιζομένων ἐξέπεμψε καὶ τὰσ ἀξιώσεισ ἐπεκύρωσεν, αὐτονόμουσ μὲν εἶναι τοὺσ Ἕλληνασ, οἰκεῖσθαι δὲ Μεσσήνην, Θηβαίουσ δὲ πατρικοὺσ φίλουσ νομίζεσθαι βασιλέωσ.

ταύτασ ἔχων τὰσ ἀποκρίσεισ, τῶν δὲ δώρων οὐδὲν ὅ τι μὴ χάριτοσ ἦν σύμβολον καὶ φιλοφροσύνησ δεξάμενοσ, ἀνέζευξεν· ὃ καὶ μάλιστα τοὺσ ἄλλουσ πρέσβεισ διέβαλε. Τιμαγόραν γοῦν Ἀθηναῖοι κρίναντεσ ἀπέκτειναν, εἰ μὲν ἐπὶ τῷ πλήθει τῶν δωρεῶν, ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ·

οὐ γὰρ μόνον χρυσίον οὐδ’ ἀργύριον ἔλαβεν, ἀλλὰ καὶ κλίνην πολυτελῆ καὶ στρώτασ θεράποντασ, ὡσ τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἐπισταμένων, ἔτι δὲ βοῦσ ὀγδοήκοντα καὶ βουκόλουσ, ὡσ δὴ πρὸσ ἀρρωστίαν τινὰ γάλακτοσ βοείου δεόμενοσ, τέλοσ δὲ κατέβαινεν ἐπὶ θάλασσαν ἐν φορείῳ κομιζόμενοσ, καὶ τέσσαρα τάλαντα τοῖσ κομίζουσι μισθὸσ ἐδόθη παρὰ βασιλέωσ· ἀλλ’ ἐοίκεν οὐχ ἡ δωροδοκία μάλιστα παροξῦναι τοὺσ Ἀθηναίουσ. Ἐπικράτουσ γοῦν ποτε τοῦ σακεσφόρου μήτε ἀρνουμένου δῶρα δέξασθαι παρὰ βασιλέωσ, ψήφισμά τε γράφειν φάσκοντοσ ἀντὶ τῶν ἐννέα ἀρχόντων χειροτονεῖσθαι κατ’ ἐνιαυτὸν ἐννέα πρέσβεισ πρὸσ βασιλέα τῶν δημοτικῶν καὶ πενήτων, ὅπωσ λαμβάνοντεσ εὐπορῶσιν, ἐγέλασεν ὁ δῆμοσ·

ἀλλ’ ὅτι Θηβαίοισ ἐγεγόνει πάντα χαλεπῶσ ἔφερον, οὐ λογιζόμενοι τὴν Πελοπίδου δόξαν, ὅσων ἦν ῥητορειῶν καὶ λόγων κρείττων παρ’ ἀνθρώπῳ θεραπεύοντι τοὺσ τῶν ὅπλων ἀεὶ κρατοῦντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION