Plutarch, Pelopidas, chapter 1

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 1)

Κάτων ὁ πρεσβύτεροσ πρόσ τινασ ἐπαινοῦντασ ἄνθρωπον ἀλογίστωσ παράβολον καὶ τολμηρὸν ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ διαφέρειν ἔφη τὸ πολλοῦ τινα τὴν ἀρετὴν ἀξίαν καὶ τὸ μὴ πολλοῦ ἄξιον τὸ ζῆν νομίζειν ὀρθῶσ ἀποφαινόμενοσ. ὁ γοῦν παρ’ Ἀντιγόνῳ στρατευόμενοσ ἰταμόσ, φαῦλοσ δὲ τὴν ἕξιν καὶ τὸ σῶμα διεφθορώσ, ἐρομένου τοῦ βασιλέωσ τὴν αἰτίαν τῆσ ὠχρότητοσ ὡμολόγησέ τινα νόσον τῶν ἀπορρήτων ἐπεὶ δὲ φιλοτιμηθεὶσ ὁ βασιλεὺσ προσέταξε τοῖσ ἰατροῖσ, ἐάν τισ ᾖ βοήθεια, μηδὲν ἐλλιπεῖν τῆσ ἄκρασ ἐπιμελείασ, οὕτω θεραπευθεὶσ ὁ γενναῖοσ ἐκεῖνοσ οὐκέτ’ ἦν φιλοκίνδυνοσ οὐδὲ ῥαγδαῖοσ ἐν τοῖσ ἀγῶσιν, ὥστε καὶ τὸν Ἀντίγονον ἐγκαλεῖν καὶ θαυμάζειν τὴν μεταβολήν. "ὦ βασιλεῦ, σύ με πεποίηκασ ἀτολμότερον, ἀπαλλάξασ ἐκείνων τῶν κακῶν δι’ ἃ τοῦ ζῆν ὠλιγώρουν.

πρὸσ τοῦτο δὲ φαίνεται καὶ Συβαρίτησ ἀνὴρ εἰπεῖν περὶ τῶν Σπαρτιατῶν ὡσ οὐ μέγα ποιοῦσι θανατῶντεσ ἐν τοῖσ πολέμοισ ὑπὲρ τοῦ τοσούτουσ πόνουσ καὶ τοιαύτην ἀποφυγεῖν δίαιταν.

ἀλλὰ Συβαρίταισ μέν ἐκτετηκόσιν ὑπὸ τρυφῆσ καὶ μαλακίασ διὰ τὴν πρόσ τὸ καλὸν ὁρμὴν καὶ φιλοτιμίαν εἰκότωσ ἐφαίνοντο μισεῖν τὸν βίον οἱ μὴ φοβούμενοι τὸν θάνατον, Λακεδαιμονίοισ δὲ καὶ ζῆν ἡδέωσ καὶ θνῄσκειν ἀμφότερα ἀρετὴ παρεῖχεν, ὡσ δηλοῖ τὸ ἐπικήδειον· οἵδε γάρ φησιν ἔθανον οὐ τὸ ζῇν θέμενοι καλὸν οὐδὲ τὸ θνῄσκειν, αλλὰ τὸ ταῦτα καλῶσ ἀμφότερ’ ἐκτελέσαι.

οὔτε γὰρ φυγὴ θανάτου μεμπτόν, ἂν ὀρέγηταί τισ τοῦ βίου μὴ αἰσχρῶσ, οὔτε ὑπομονὴ καλόν, εἰ μετ’ ὀλιγωρίασ γίνοιτο τοῦ ζῆν. ὅθεν Ὅμηροσ μέν ἀεὶ τοὺσ θαρραλεωτάτουσ καὶ μαχιμωτάτουσ ἄνδρασ εὖ καὶ καλῶσ ὡπλισμένουσ ἐξάγει πρόσ τοὺσ ἀγῶνασ, οἱ δὲ τῶν Ἑλλήνων νομοθέται τὸν ῥίψασπιν κολάζουσιν, οὐ τὸν ξίφοσ οὐδὲ λόγχην προέμενον, διδάσκοντεσ ὅτι τοῦ μὴ παθεῖν κακῶσ πρότερον ἢ τοῦ ποιῆσαι τοὺσ πολεμίουσ ἑκάστῳ μέλειν προσήκει, μάλιστα δὲ ἄρχοντι πόλεωσ ἢ στρατεύματοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION