Plutarch, Pelopidas, chapter 29

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 29)

ἐπεὶ δὲ οἱ στρατηγοὶ τῶν Θηβαίων εἰσ τὴν Θετταλίαν ἐμβαλόντεσ ἔπραξαν οὐδέν, ἀλλὰ δι’ ἀπειρίαν ἢ δυστυχίαν αἰσχρῶσ ἀνεχώρησαν, ἐκείνων μὲν ἕκαστον ἡ πόλισ μυρίαισ δραχμαῖσ ἐζημίωσεν, Ἐπαμεινώνδαν δὲ μετὰ δυνάμεωσ ἀπέστειλεν. εὐθὺσ οὖν κίνησίσ τισ μεγάλη Θετταλῶν ἦν ἐπαιρομένων πρὸσ τὴν δόξαν τοῦ στρατηγοῦ, καὶ τὰ πράγματα τοῦ τυράννου ῥοπῆσ ἐδεῖτο μικρᾶσ ἀπολωλέναι·

πυνθανόμενοσ τὴν ὠμότητα καὶ τὴν ὀλιγωρίαν τῶν καλῶν καὶ δικαίων, ὡσ ζῶντασ μὲν ἀνθρώπουσ κατώρυττεν, ἑτέροισ δὲ δέρματα συῶν ἀγρίων καὶ ἄρκτων περιτιθεὶσ καὶ τοὺσ θηρατικοὺσ ἐπάγων κύνασ καὶ διέσπα καὶ κατηκόντιζε, παιδιᾷ ταύτῃ χρώμενοσ, Μελιβοίᾳ δὲ καὶ Σκοτούσῃ, πόλεσιν ἐνσπόνδοισ καὶ φίλαισ, ἐκκλησιαζούσαισ περιστήσασ ἅμα τοὺσ δορυφόρουσ ἡβηδὸν ἀπέσφαξε, τὴν δὲ λόγχην ᾗ Πολύφρονα τὸν θεῖον ἀπέκτεινε καθιερώσασ καὶ καταστέψασ, ἔθυεν ὥσπερ θεῷ καὶ Τύχωνα προσηγόρευε.

τραγῳδὸν δέ ποτε θεώμενοσ Εὐριπίδου Τρῳάδασ ὑποκρινόμενον ᾤχετο ἀπιὼν ἐκ τοῦ θεάτρου, καὶ πέμψασ πρὸσ αὐτὸν ἐκέλευε θαρρεῖν καὶ μηδὲν ἀγωνίζεσθαι διὰ τοῦτο χεῖρον, οὐ γὰρ ἐκείνου καταφρονῶν ἀπελθεῖν, ἀλλ’ αἰσχυνόμενοσ τοὺσ πολίτασ, εἰ μηδένα πώποτε τῶν ὑπ’ αὐτοῦ φονευομένων ἠλεηκώσ, ἐπὶ τοῖσ Ἑκάβησ καὶ Ἀνδρομάχησ κακοῖσ ὀφθήσεται δακρύων.

οὗτοσ μέντοι τὴν δόξαν αὐτὴν καὶ τοὔνομα καὶ τὸ πρόσχημα τῆσ Ἐπαμεινώνδου στρατηγίασ καταπλαγείσ, ἔπτηξ’ ἀλέκτωρ δοῦλοσ ὣσ κλίνασ πτερόν, καὶ τοὺσ ἀπολογησομένουσ ταχὺ πρὸσ αὐτὸν ἔπεμπεν.

ὁ δὲ συνθέσθαι μὲν εἰρήνην καὶ φιλίαν πρὸσ τοιοῦτον ἄνδρα Θηβαίοισ οὐχ ὑπέμεινε, σπεισάμενοσ δέ τριακονθημέρουσ ἀνοχὰσ τοῦ πολέμου καὶ λαβὼν τὸν Πελοπίδαν καὶ τὸν Ἰσμηνίαν ἀνεχώρησεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION