Plutarch, Pelopidas, chapter 21

(플루타르코스, Pelopidas, chapter 21)

ὁ δὲ Πελοπίδασ ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατακοιμηθεὶσ ἔδοξε τάσ τε παῖδασ ὁρᾶν περὶ τὰ μνήματα θρηνούσασ καὶ καταρωμένασ τοῖσ Σπαρτιάταισ, τόν τε Σκέδασον κελεύοντα ταῖσ κόραισ σφαγιάσαι παρθένον ξανθήν, εἰ βούλοιτο τῶν πολεμίων ἐπικρατῆσαι. δεινοῦ δὲ καὶ παρανόμου τοῦ προστάγματοσ αὐτῷ φανέντοσ ἐξαναστὰσ ἐκοινοῦτο τοῖσ τε μάντεσι καὶ τοῖσ ἄρχουσιν. ὧν οἱ μὲν οὐκ εἰών παραμελεῖν οἱ δ’·

ἀπειθεῖν, τῶν μὲν παλαιῶν προφέροντεσ Μενοικέα τόν Κρέοντοσ καὶ Μακαρίαν τὴν Ἡρακλέουσ, τῶν δ’ ὕστερον Φερεκύδην τε τόν σοφὸν ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἀναιρεθέντα καὶ τὴν δορὰν αὐτοῦ κατά τι λόγιον ὑπὸ τῶν βασιλέων φρουρουμένην, Λεωνίδαν τε τῷ χρησμῷ τρόπον τινὰ προθυσάμενον ἑαυτὸν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ, ἔτι δὲ τοὺσ ὑπὸ Θεμιστοκλέουσ σφαγιασθέντασ Ὠμηστῇ Διονύσῳ πρὸ τῆσ ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίασ· ἐκείνοισ γὰρ ἐπιμαρτυρῆσαι τὰ κατορθώματα·

τοῦτο δέ, ὡσ Ἀγησίλαον ἀπὸ τῶν αὐτῶν Ἀγαμέμνονι τόπων ἐπὶ τοὺσ αὐτοὺσ στρατευόμενον πολεμίουσ ᾔτησε μὲν ἡ θεὸσ τὴν θυγατέρα σφάγιον καὶ ταύτην εἶδε τὴν ὄψιν ἐν Αὐλίδι κοιμώμενοσ, ὁ δ’ οὐκ ἔδωκεν, ἀλλ’ ἀπομαλθακωθεὶσ κατέλυσε τὴν στρατείαν ἄδοξον καὶ ἀτελῆ γενομένην. οἱ δὲ τοὐναντίον ἀπηγόρευον, ὡσ οὐδενὶ τῶν κρειττόνων καὶ ὑπὲρ ἡμᾶσ ἀρεστὴν οὖσαν οὕτω βάρβαρον καὶ παράνομον θυσίαν·

οὐ γὰρ τοὺσ Τυφῶνασ ἐκείνουσ οὐδὲ τοὺσ Γίγαντασ ἄρχειν, ἀλλὰ τόν πάντων πατέρα θεῶν καὶ ἀνθρώπων· δαίμονασ δὲ χαίροντασ ἀνθρώπων αἵματι καὶ φόνῳ πιστεύειν μὲν ἴσωσ ἐστὶν ἀβέλτερον, ὄντων δὲ τοιούτων ἀμελητέον ὡσ ἀδυνάτων· ἀσθενείᾳ γὰρ καὶ μοχθηρίᾳ ψυχῆσ ἐμφύεσθαι καὶ παραμένειν τάσ ἀτόπουσ καὶ χαλεπὰσ ἐπιθυμίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION