Plutarch, Νικίας, chapter 15

(플루타르코스, Νικίας, chapter 15)

ἀποπλεύσαντοσ δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου μετ’ ὀλίγον ἐκ Σικελίασ, τὸ πᾶν ἤδη κράτοσ ὁ Νικίασ ἔσχεν. ὁ δὲ Λάμαχοσ ἦν μὲν ἀνδρώδησ καὶ δίκαιοσ ἀνὴρ καὶ τῇ χειρὶ χρώμενοσ ἀφειδῶσ κατὰ τὰσ μάχασ, πένησ δὲ τοσοῦτον καὶ λιτὸσ ὥστε καθ’ ἑκάστην στρατηγίαν ἀπολογίζεσθαι τοῖσ Ἀθηναίοισ μικρὸν ἀργύριον εἰσ ἐσθῆτα καὶ κρηπῖδασ ἑαυτῷ. τοῦ δὲ Νικίου καὶ διὰ τἆλλα μέγασ ἦν καὶ διὰ τὸν πλοῦτον καὶ διὰ τὴν δόξαν ὁ ὄγκοσ.

"παλαιότατοσ εἰμί, σὺ δὲ πρεσβύτατοσ. οὕτω δὴ καὶ τότε τὸν Λάμαχον ἄγων ὑφ’ ἑαυτῷ στρατηγικώτερον ὄντα, καὶ χρώμενοσ εὐλαβῶσ καὶ διὰ μελλήσεωσ ἀεὶ τῇ δυνάμει, πρῶτον μὲν ἀπωτάτω τῶν πολεμίων ἐκπεριπλέων Σικελίαν θάρσοσ ἔδωκεν αὐτοῖσ, ἔπειτα προσβαλὼν Ὕβλῃ, πολιχνίῳ μικρῷ, καὶ πρὶν ἑλεῖν ἀποστάσ, κομιδῇ κατεφρονήθη.

καὶ τέλοσ εἰσ Κατάνην ἀπῆλθε πράξασ οὐδὲν ἢ καταστρεψάμενοσ Ὕκκαρα, βαρβαρικὸν χωρίον, ὅθεν λέγεται καὶ Λαί̈δα τὴν ἑταίραν ἔτι κόρην ἐν τοῖσ αἰχμαλώτοισ πραθεῖσαν εἰσ Πελοπόννησον κομισθῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION