헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́7́22́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22)

Φαραὶ δέ, Ἀχαιῶν πόλισ, τελοῦσι μὲν ἐσ Πάτρασ δόντοσ Αὐγούστου, ὁδὸσ δὲ ἐσ Φαρὰσ Πατρέων μὲν ἐκ τοῦ ἄστεωσ στάδιοι πεντήκοντά εἰσι καὶ ἑκατόν, ἀπὸ θαλάσσησ δὲ ἄνω πρὸσ ἤπειρον περὶ ἑβδομήκοντα. ποταμὸσ δὲ ῥεῖ πλησίον Φαρῶν Πίεροσ, ὁ αὐτὸσ ἐμοὶ δοκεῖν ὃσ καὶ τὰ Ὠλένου παρέξεισιν ἐρείπια, ὑπὸ ἀνθρώπων τῶν πρὸσ θαλάσσῃ καλούμενοσ Πεῖροσ. πρὸσ δὲ τῷ ποταμῷ πλατάνων ἐστὶν ἄλσοσ, κοῖλαί τε ὑπὸ παλαιότητοσ αἱ πολλαὶ καὶ ἥκουσαι μεγέθουσ ἐσ τοσοῦτο ὥστε καὶ ἑστιῶνται τῶν χηραμῶν ἐντόσ, καὶ ὁπόσοισ ἂν κατὰ γνώμην ᾖ, καὶ ἐγκαθεύδουσι.

περίβολοσ δὲ ἀγορᾶσ μέγασ κατὰ τρόπον τὸν ἀρχαιότερόν ἐστιν ἐν Φαραῖσ, Ἑρμοῦ δὲ ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἔχον καὶ γένεια·

ἑστηκὼσ δὲ πρὸσ αὐτῇ τῇ γῇ παρέχεται μὲν τὸ τετράγωνον σχῆμα, μεγέθει δέ ἐστιν οὐ μέγασ. καὶ αὐτῷ καὶ ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι αὐτὸ Μεσσήνιον Σιμύλον· καλεῖται μὲν δὴ Ἀγοραῖοσ, παρὰ δὲ αὐτῷ καὶ χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται δὲ πρὸ τοῦ ἀγάλματοσ ἑστία, λίθου καὶ αὐτή, μολίβδῳ δὲ πρὸσ τὴν ἑστίαν προσέχονται λύχνοι χαλκοῖ. ἀφικόμενοσ οὖν περὶ ἑσπέραν <ὁ> τῷ θεῷ χρώμενοσ λιβανωτόν τε ἐπὶ τῆσ ἑστίασ θυμιᾷ καὶ ἐμπλήσασ τοὺσ λύχνουσ ἐλαίου καὶ ἐξάψασ τίθησιν ἐπὶ τὸν βωμὸν τοῦ ἀγάλματοσ ἐν δεξιᾷ νόμισμα ἐπιχώριον ‐ καλεῖται δὲ χαλκοῦσ τὸ νόμισμα ‐ καὶ ἐρωτᾷ πρὸσ τὸ οὖσ τὸν θεὸν ὁποῖόν τι καὶ ἑκάστῳ τὸ ἐρώτημά ἐστι.

τὸ ἀπὸ τούτου δὲ ἄπεισιν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἐπιφραξάμενοσ τὰ ὦτα· προελθὼν δὲ ἐσ τὸ ἐκτὸσ τὰσ χεῖρασ ἀπέσχεν ἀπὸ τῶν ὤτων, καὶ ἧστινοσ ἂν ἐπακούσῃ φωνῆσ, μάντευμα ἡγεῖται. τοιαύτη καὶ Αἰγυπτίοισ ἑτέρα περὶ τοῦ Ἄπιδοσ τὸ ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν·

ἐν Φαραῖσ δὲ καὶ ὕδωρ ἱερόν ἐστι τοῦ Ἑρμοῦ· <Ἑρμοῦ> νᾶμα μὲν τῇ πηγῇ τὸ ὄνομα, τοὺσ δὲ ἰχθῦσ οὐχ αἱροῦσιν ἐξ αὐτῆσ, ἀνάθημα εἶναι τοῦ θεοῦ νομίζοντεσ. ἑστήκασι δὲ ἐγγύτατα τοῦ ἀγάλματοσ τετράγωνοι λίθοι τριάκοντα μάλιστα ἀριθμόν·

τούτουσ σέβουσιν οἱ Φαρεῖσ, ἑκάστῳ θεοῦ τινὸσ ὄνομα ἐπιλέγοντεσ. τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα καὶ τοῖσ πᾶσιν Ἕλλησι τιμὰσ θεῶν ἀντὶ ἀγαλμάτων εἶχον ἀργοὶ λίθοι. Φαρεῦσι δὲ ὅσον πέντε σταδίουσ καὶ δέκα ἀπωτέρω τῆσ πόλεώσ ἐστιν ἄλσοσ Διοσκούρων.

δάφναι μάλιστα ἐν αὐτῷ πεφύκασι, ναὸσ δὲ οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ οὐδὲ ἀγάλματα· κομισθῆναι δὲ οἱ ἐπιχώριοί φασιν ἐσ Ῥώμην τὰ ἀγάλματα. ἐν Φαραῖσ δὲ ἐν τῷ ἄλσει βωμὸσ λίθων λογάδων ἐστί. πυθέσθαι δὲ οὐκ εἶχον εἰ ὁ Φάρησ ὁ Φυλοδαμείασ τῆσ Δαναοῦ σφισιν ἢ ὁμώνυμοσ ἐκείνῳ τισ ἐγένετο οἰκιστήσ. Τρίτεια δέ, Ἀχαιῶν <καὶ> αὕτη πόλισ, ἐν μεσογαίῳ μὲν ᾤκισται, τελοῦσι δὲ ἐσ Πάτρασ καὶ αὐτοὶ βασιλέωσ δόντοσ·

στάδιοι δὲ ἐσ Τρίτειαν εἴκοσί τε καὶ ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν. πρὶν δὲ ἢ ἐσ τὴν πόλιν ἐσελθεῖν, μνῆμά ἐστι λευκοῦ λίθου, θέασ καὶ ἐσ τὰ ἄλλα ἄξιον καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖσ γραφαῖσ αἵ εἰσιν ἐπὶ τοῦ τάφου, τέχνη Νικίου· θρόνοσ τε ἐλέφαντοσ καὶ γυνὴ νέα καὶ εἴδουσ εὖ ἔχουσα ἐπὶ τῷ θρόνῳ, θεράπαινα δὲ αὐτῇ προσέστηκε σκιάδιον φέρουσα· καὶ νεανίσκοσ ὀρθὸσ οὐκ ἔχων πω γένειά ἐστι χιτῶνα ἐνδεδυκὼσ καὶ χλαμύδα ἐπὶ τῷ χιτῶνι φοινικῆν·

παρὰ δὲ αὐτὸν οἰκέτησ ἀκόντια ἔχων ἐστὶ καὶ ἄγει κύνασ ἐπιτηδείασ θηρεύουσιν ἀνθρώποισ. πυθέσθαι μὲν δὴ τὰ ὀνόματα αὐτῶν οὐκ εἴχομεν· ταφῆναι δὲ ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν.

Τριτείασ δὲ οἰκιστὴν οἱ μὲν Κελβίδαν γενέσθαι λέγουσιν, ἀφικόμενον δὲ ἐκ Κύμησ τῆσ ἐν Ὀπικοῖσ·

οἱ δὲ ὡσ Ἄρησ συγγένοιτο Τριτείᾳ θυγατρὶ Τρίτωνοσ, ἱερᾶσθαι δὲ τῆσ Ἀθηνᾶσ τὴν παρθένον, Μελάνιππον δὲ παῖδα Ἄρεωσ καὶ Τριτείασ οἰκίσαι τε ὡσ ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆσ μητρόσ. ἐν Τριτείᾳ δὲ ἔστι μὲν ἱερὸν καλουμένων Μεγίστων θεῶν, ἀγάλματα δέ σφισι πηλοῦ πεποιημένα·

τούτοισ κατὰ ἔτοσ ἑορτὴν ἄγουσιν, οὐδέν τι ἀλλοίωσ ἢ καὶ τῷ Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνεσ. ἔστι δὲ καὶ Ἀθηνᾶσ ναόσ, τὸ δὲ ἄγαλμα λίθου τὸ ἐφ’ ἡμῶν· τὸ δὲ ἀρχαῖον ἐσ Ῥώμην, καθὰ οἱ Τριταιεῖσ λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν δὲ οἱ ἐνταῦθα καὶ Ἄρει καὶ τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν. αἵδε μὲν οὖν θαλάσσησ τέ εἰσιν ἀπωτέρω πόλεισ καὶ ἠπειρώτιδεσ βεβαίωσ·

πλέοντι δὲ ἐσ Αἴγιον ἐκ Πατρῶν ἄκρα πρῶτόν ἐστιν ὀνομαζομένη Ῥίον, σταδίουσ δὲ Πατρῶν πεντήκοντα ἀπέχουσα, λιμὴν δὲ ὁ Πάνορμοσ σταδίοισ πέντε καὶ δέκα ἀπωτέρω τῆσ ἄκρασ. τοσούτουσ δὲ ἀφέστηκεν ἑτέρουσ ἀπὸ Πανόρμου τὸ Ἀθηνᾶσ καλούμενον τεῖχοσ. ἐσ δὲ λιμένα Ἐρινεὸν ἐξ Ἀθηνᾶσ τείχουσ παράπλουσ ἐνενήκοντά εἰσι στάδιοι, ἑξήκοντα δὲ ἐσ Αἴγιον ἀπὸ τοῦ Ἐρινεοῦ· ὁδὸσ δὲ ἡ πεζὴ σταδίουσ τεσσαράκοντα μάλιστα ἐσ τὸν ἀριθμὸν ἀποδεῖ τὸν εἰρημένον. οὐ πόρρω δὲ τοῦ Πατρέων ἄστεωσ ποταμόσ τε ὁ Μείλιχοσ καὶ τὸ ἱερὸν τῆσ Τρικλαρίασ ἐν ὧ ἐστίν, ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι ἔχον.

τοῦτο μὲν δή ἐστιν ἐν δεξιᾷ, προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ Μειλίχου ποταμόσ ἐστιν ἄλλοσ·

ὄνομα μὲν τῷ ποταμῷ Χάραδροσ, ὡρ́ᾳ δὲ ἦροσ πίνοντα ἐξ αὐτοῦ τὰ βοσκήματα ὀφείλει τίκτειν ἄρρενα ὡσ τὰ πλείω συμβαίνει, καὶ τοῦδε ἕνεκα οἱ νομεῖσ ἑτέρωσε αὐτὰ τῆσ χώρασ μεθιστᾶσι πλήν γε δὴ τὰσ βοῦσ· ταύτασ δὲ αὐτοῦ καταλείπουσιν ἐπὶ τῷ ποταμῷ, διότι καὶ πρὸσ θυσίασ οἱ ταῦροί σφισι καὶ ἐσ τὰ ἔργα ἐπιτηδειότεροι θηλειῶν βοῶν εἰσιν, ἐπὶ δὲ τοῖσ ἄλλοισ κτήνεσι τὸ θῆλυ ἐπὶ πλέον τετίμηται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION