헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́7́21́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 21)

καὶ Διονύσου κατὰ τοῦτο τῆσ πόλεώσ ἐστιν ἱερὸν ἐπίκλησιν Καλυδωνίου· μετεκομίσθη γὰρ καὶ τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα ἐκ Καλυδῶνοσ. ὅτε δὲ ᾠκεῖτο ἔτι Καλυδών, ἄλλοι τε Καλυδωνίων ἐγένοντο ἱερεῖσ τῷ θεῷ καὶ δὴ καὶ Κόρεσοσ, ὃν ἀνθρώπων μάλιστα ἐπέλαβεν ἄδικα ἐξ ἔρωτοσ παθεῖν.

ἤρα μὲν Καλλιρόησ παρθένου· ὁπόσον δὲ ἐσ Καλλιρόην ἔρωτοσ Κορέσῳ μετῆν, τοσοῦτο εἶχεν ἀπεχθείασ ἐσ αὐτὸν ἡ παρθένοσ. ὡσ δὲ τοῦ Κορέσου δεήσεισ τε ποιουμένου πάσασ καὶ δώρων ὑποσχέσεισ παντοίασ οὐκ ἐνετρέπετο ἡ γνώμη τῆσ παρθένου, ἐκομίζετο ἱκέτησ ἤδη παρὰ τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα.

ὁ δὲ ἤκουσέ τε εὐχομένου τοῦ ἱερέωσ καὶ οἱ Καλυδώνιοι τὸ παραυτίκα ὥσπερ ὑπὸ μέθησ ἐγίνοντο ἔκφρονεσ καὶ ἡ τελευτὴ σφᾶσ παραπλῆγασ ἐπελάμβανε. καταφεύγουσιν οὖν ἐπὶ τὸ χρηστήριον τὸ ἐν Δωδώνῃ· τοῖσ γὰρ τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι, τοῖσ τε Αἰτωλοῖσ καὶ τοῖσ προσχώροισ αὐτῶν Ἀκαρνᾶσι καὶ Ἠπειρώταισ, αἱ πέλειαι καὶ τὰ ἐκ τῆσ δρυὸσ μαντεύματα μετέχειν μάλιστα ἐφαίνετο ἀληθείασ. τότε δὲ τὰ χρησθέντα ἐκ Δωδώνησ Διονύσου μὲν ἔλεγεν εἶναι τὸ μήνιμα, ἔσεσθαι δὲ οὐ πρότερον λύσιν πρὶν ἢ θύσῃ τῷ Διονύσῳ Κόρεσοσ ἢ αὐτὴν Καλλιρόην ἢ τὸν ἀποθανεῖν ἀντ’ ἐκείνησ τολμήσαντα.

ὡσ δὲ οὐδὲν ἐσ σωτηρίαν εὑρίσκετο ἡ παρθένοσ, δεύτερα ἐπὶ τοὺσ θρεψαμένουσ καταφεύγει· ἁμαρτάνουσα δὲ καὶ τούτων, ἐλείπετο οὐδὲν ἔτι ἢ αὐτὴν φονεύεσθαι. προεξεργασθέντων δὲ ὁπόσα ἐσ τὴν θυσίαν ἄλλα ἐκ Δωδώνησ μεμαντευμένα ἦν, ἡ μὲν ἱερείου τρόπον ἦκτο ἐπὶ τὸν βωμόν, Κόρεσοσ δὲ ἐφειστήκει μὲν τῇ θυσίᾳ, τῷ δὲ ἔρωτι εἴξασ καὶ οὐ τῷ θυμῷ ἑαυτὸν ἀντὶ Καλλιρόησ διεργάζεται.

ἴσμεν διατεθεὶσ ἐσ ἔρωτα ἀπλαστότατα·

Καλλιρόη τε ὡσ Κόρεσον τεθνεῶτα εἶδεν, μετέπεσε τῇ παιδὶ ἡ γνώμη, καὶ ‐ ἐσῄει γὰρ αὐτὴν Κορέσου τε ἔλεοσ καὶ ὅσα ἐσ αὐτὸν εἴργασται αἰδώσ ‐ ἀπέσφαξέ <τε> αὑτὴν ἐσ τὴν πηγήν, τοῦ λιμένοσ ἣ ἐν Καλυδῶνί ἐστιν οὐ πόρρω <τοῦ λιμένοσ>, καὶ ἀπ’ ἐκείνησ οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι Καλλιρόην τὴν πηγὴν καλοῦσι.

τοῦ θεάτρου δὲ ἐγγὺσ πεποίηται Πατρεῦσι γυναικὸσ ἐπιχωρίασ τέμενοσ.

Διονύσου δέ ἐστιν ἐνταῦθα ἀγάλματα, ἴσοι τε τοῖσ ἀρχαίοισ πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι· Μεσατεὺσ γὰρ καὶ Ἀνθεύσ τε καὶ Ἀροεύσ ἐστιν αὐτοῖσ τὰ ὀνόματα. ταῦτα τὰ ἀγάλματα ἐν τῇ Διονύσου τῇ ἑορτῇ κομίζουσιν ἐσ τὸ ἱερὸν τοῦ Αἰσυμνήτου· τὸ δὲ ἱερὸν τοῦτο ἐσ τὰ ἐπὶ θαλάσσῃ τῆσ πόλεωσ ἐρχομένοισ ἔστιν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἐν δεξιᾷ τῆσ ὁδοῦ. ἀπὸ δὲ τοῦ Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι ἄλλο ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λίθου·

καλεῖται μὲν Σωτηρίασ, ἱδρύσασθαι δὲ αὐτὸ ἐξ ἀρχῆσ ἀποφυγόντα φασὶ τὴν μανίαν Εὐρύπυλον. πρὸσ δὲ τῷ λιμένι Ποσειδῶνόσ τε ναὸσ καὶ ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν λίθου. Ποσειδῶνι δὲ παρὲξ ἢ ὁπόσα ὀνόματα ποιηταῖσ πεποιημένα ἐστὶν ἐσ ἐπῶν κόσμον καὶ ἰδίᾳ σφίσιν ἐπιχώρια ὄντα ἕκαστοι τίθενται, τοσαίδε ἐσ ἅπαντασ γεγόνασιν ἐπικλήσεισ αὐτῷ, Πελαγαῖοσ καὶ Ἀσφάλιόσ τε καὶ Ἵππιοσ. ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον τὸν θεὸν πείθοιτο μὲν ἄν τισ καὶ ἐπ’ αἰτίαισ ἄλλαισ·

ἐγὼ δὲ εὑρετὴν ἱππικῆσ ὄντα ἀπὸ τούτου σχεῖν καὶ τὸ ὄνομα εἰκάζω. Ὅμηροσ μέν γε ἐν ἵππων ἄθλοισ Μενελάῳ κατὰ τοῦ θεοῦ τούτου πρόκλησιν περιέθηκεν ὁρ́κου·

ἵππων ἁψάμενοσ, γαιήοχον ἐννοσίγαιονὄμνυθι μηδὲν ἑκὼν τὸ ἐμὸν δόλῳ ἁρ́μα πεδῆσαι. Πάμφωσ δέ, ὃσ Ἀθηναίοισ τοὺσ ἀρχαιοτάτουσ <τῶν> ὕμνων ἐποίησεν, εἶναί φησι τὸν Ποσειδῶναἵππων τε δωτῆρα νεῶν τ’ ἰθυκρηδέμνων.

οὕτω διὰ τὴν ἱππικὴν καὶ οὐκ ἀπὸ ἑτέρασ προφάσεωσ τὸ ὄνομα ἔσχηκεν. ἐν Πάτραισ δὲ οὐ πολὺ ἀπωτέρω τοῦ Ποσειδῶνοσ ἱερά ἐστιν Ἀφροδίτησ·

τὸ δὲ ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων γενεᾷ πρότερον ἢ κατ’ ἐμὲ ἁλιεῖσ ἄνδρεσ ἀνείλκυσαν ἐν δικτύῳ. ἔστι δὲ καὶ ἀγάλματα τοῦ λιμένοσ ἐγγυτάτω χαλκοῦ πεποιημένα Ἄρεωσ, τὸ δὲ Ἀπόλλωνοσ· καὶ Ἀφροδίτησ, <ἧσ> καὶ πρὸσ τῷ λιμένι δὲ ἐστὶ τέμενοσ, λίθου μὲν πρόσωπον καὶ ἄκραι χεῖρεσ καὶ πόδεσ, ξύλου δὲ τὰ λοιπὰ εἴργασται. ἔστι δέ σφισι καὶ ἄλσοσ ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμουσ τε ἐπιτηδειοτάτουσ καὶ ἐσ τἄλλα δίαιταν ἡδεῖαν ὡρ́ᾳ παρεχόμενον θερινῇ.

ἐν τούτῳ τῷ ἄλσει καὶ ναοὶ θεῶν, Ἀπόλλωνοσ, ὁ δὲ Ἀφροδίτησ· πεποίηται λίθου καὶ τούτοισ τὰ ἀγάλματα. τοῦ δὲ ἄλσουσ ἱερὸν ἔχεται Δήμητροσ· αὕτη μὲν καὶ ἡ παῖσ ἑστᾶσι, τὸ δὲ ἄγαλμα τῆσ Γῆσ ἐστι καθήμενον. πρὸ δὲ τοῦ ἱεροῦ τῆσ Δήμητρόσ ἐστι πηγή·

ταύτησ τὰ μὲν πρὸσ τοῦ ναοῦ λίθων ἀνέστηκεν αἱμασιά, κατὰ δὲ τὸ ἐκτὸσ κάθοδοσ ἐσ αὐτὴν πεποίηται. μαντεῖον δὲ ἐνταῦθά ἐστιν ἀψευδέσ, οὐ μὲν ἐπὶ παντί γε πράγματι, ἀλλὰ ἐπὶ τῶν καμνόντων. κάτοπτρον καλῳδίῳ τῶν λεπτῶν δήσαντεσ καθιᾶσι, σταθμώμενοι μὴ πρόσω καθικέσθαι τῆσ πηγῆσ, ἀλλ’ ὅσον ἐπιψαῦσαι τοῦ ὕδατοσ τῷ κύκλῳ τοῦ κατόπτρου. τὸ δὲ ἐντεῦθεν εὐξάμενοι τῇ θεῷ καὶ θυμιάσαντεσ ἐσ τὸ κάτοπτρον βλέπουσι·

τὸ δέ σφισι τὸν νοσοῦντα ἤτοι ζῶντα ἢ καὶ τεθνεῶτα ἐπιδείκνυσι. τούτῳ μὲν τῷ ὕδατι ἐσ τοσοῦτο μέτεστιν ἀληθείασ, Κυανεῶν δὲ τῶν πρὸσ Λυκίᾳ πλησιαίτατα χρηστήριον Ἀπόλλωνόσ ἐστι Θυρξέωσ·

παρέχεται δὲ ὕδωρ τὸ πρὸσ ταῖσ Κυανέαισ ἔσω ἐνιδόντα τινὰ ἐσ τὴν πηγὴν ὁμοίωσ πάντα ὁπόσα θέλει θεάσασθαι. ἐν Πάτραισ δὲ πρὸσ τῷ ἄλσει καὶ ἱερὰ δύο ἐστὶ Σαράπιδοσ· ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ πεποίηται μνῆμα Αἰγύπτου τοῦ Βήλου. φυγεῖν δὲ ἐσ τὴν Ἀρόην οἱ Πατρεῖσ φασιν αὐτὸν τοῖσ τε ἐσ τοὺσ παῖδασ παθήμασι καὶ τὸ ὄνομα αὐτὸ πεφρικότα τοῦ Ἄργουσ καὶ ἐσ πλέον τοῦ Δαναοῦ δείματι. ἔστι δὲ καὶ ἱερὸν Πατρεῦσιν Ἀσκληπιοῦ·

τοῦτο τὸ ἱερὸν ὑπὲρ τὴν ἀκρόπολιν τῶν πυλῶν ἐστιν ἐγγὺσ αἳ ἐπὶ Μεσάτιν ἄγουσιν. αἱ δὲ γυναῖκέσ εἰσιν ἐν ταῖσ Πάτραισ ἀριθμὸν μὲν καὶ ἐσ δὶσ τῶν ἀνδρῶν·

Ἀφροδίτησ δέ, εἴπερ ἄλλαισ γυναιξί, μέτεστι καὶ ταύταισ. βίοσ δὲ αὐτῶν ταῖσ πολλαῖσ ἐστιν ἀπὸ τῆσ βύσσου τῆσ ἐν τῇ Ἤλιδι φυομένησ· κεκρυφάλουσ τε γὰρ ἀπ’ αὐτῆσ καὶ ἐσθῆτα ὑφαίνουσι τὴν ἄλλην.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 21

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 21)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION