Pausanias, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 21

(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 21)

τὸ δὲ ἕτερον τοῦ ἱπποδρόμου μέροσ οὐ χῶμα γῆσ ἐστιν, ὄροσ δὲ οὐχ ὑψηλόν. ἐπὶ τῷ πέρατι τοῦ ὄρουσ ἱερὸν πεποίηται Δήμητρι ἐπίκλησιν Χαμύνῃ· καὶ οἱ μὲν ἀρχαῖον τὸ ὄνομα ἥγηνται, χανεῖν γὰρ τὴν γῆν ἐνταῦθα τὸ ἁρ́μα τοῦ Αἵδου καὶ αὖθισ μύσαι· οἱ δὲ Χάμυνον ἄνδρα Πισαῖον Πανταλέοντι ἐναντιούμενον τῷ Ὀμφαλίωνοσ τυραννοῦντι ἐν Πίσῃ καὶ ἀπόστασιν βουλεύοντι ἀπὸ Ἠλείων, ἀποθανεῖν φασιν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Πανταλέοντοσ καὶ ἀπὸ τοῦ Χαμύνου τῆσ οὐσίασ τῇ Δήμητρι οἰκοδομηθῆναι τὸ ἱερόν. ἀγάλματα δὲ ἀντὶ τῶν ἀρχαίων Κόρην καὶ Δήμητρα λίθου τοῦ Πεντελῆσιν Ἀθηναῖοσ ἀνέθηκεν Ἡρώδησ.

ἐν τῷ γυμνασίῳ τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ πεντάθλοισ μὲν καθεστήκασιν ἐν αὐτῷ καὶ δρομεῦσιν αἱ μελέται, κρηπὶσ δὲ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ λίθου πεποίηται·

τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆσ καὶ τρόπαιον κατὰ Ἀρκάδων ἐπὶ τῇ κρηπῖδι εἱστήκει. ἔστι δὲ καὶ ἄλλοσ ἐλάσσων περίβολοσ ἐν ἀριστερᾷ τῆσ ἐσόδου τῆσ ἐσ τὸ γυμνάσιον, καὶ αἱ παλαῖστραι τοῖσ ἀθληταῖσ εἰσιν ἐνταῦθα· τῆσ στοᾶσ δὲ τῆσ πρὸσ ἀνίσχοντα ἥλιον τοῦ γυμνασίου προσεχεῖσ τῷ τοίχῳ τῶν ἀθλητῶν εἰσιν αἱ οἰκήσεισ, ἐπί τε ἄνεμον τετραμμέναι Λίβα καὶ ἡλίου δυσμάσ. τάφοσ τε Οἰνομάου γῆσ χῶμα περιῳκοδομημένον λίθοισ ἐστὶ καὶ ὑπὲρ τοῦ μνήματοσ ἐρείπια οἰκοδομημάτων, ἔνθα τῷ Οἰνομάῳ τὰσ ἵππουσ αὐλίζεσθαι λέγουσιν.

ὁρ́οι δὲ πρὸσ Ἀρκάδασ τῆσ χώρασ τὰ μὲν παρόντα Ἠλείοισ, τὰ δὲ ἐξ ἀρχῆσ οἱ αὐτοὶ Πισαίοισ καθεστήκεσαν ἀνέχοντεσ κατὰ τάδε.

διαβάντων δὲ ποταμὸν Ἐρύμανθον κατὰ τὴν Σαύρου καλουμένην δειράδα τοῦ Σαύρου τε μνῆμα καὶ ἱερόν ἐστιν Ἡρακλέουσ, ἐρείπια ἐφ’ ἡμῶν· λέγουσι δὲ ὡσ ὁδοιπόρουσ τε καὶ τοὺσ προσοικοῦντασ ὁ Σαῦροσ ἐκακούργει, πρὶν ἢ παρὰ Ἡρακλέουσ τὴν δίκην ἔσχε. κατὰ ταύτην τὴν ἐπώνυμον τοῦ λῃστοῦ δειράδα ποταμὸσ ἀπὸ μεσημβρίασ κατιὼν ἐσ τὸν Ἀλφειὸν καταντικρὺ τοῦ Ἐρυμάνθου μάλιστα, οὗτόσ ἐστιν ὁ τὴν Πισαίαν πρὸσ Ἀρκάδασ διορίζων, ὄνομα δέ οἱ Διάγων.

τεσσαράκοντα δὲ ἀπὸ τῆσ Σαύρου δειράδοσ προελθόντι στάδια ἔστιν Ἀσκληπιοῦ ναόσ, ἐπίκλησιν μὲν Δημαινέτου ἀπὸ τοῦ ἱδρυσαμένου, ἐρείπια δὲ καὶ αὐτόσ· ᾠκοδομήθη δὲ ἐπὶ τοῦ ὑψηλοῦ παρὰ τὸν Ἀλφειόν. τούτου δὲ οὐ πόρρω ἱερὸν Διονύσου Λευκυανίτου πεποίηται, καὶ ποταμὸσ παρέξεισι ταύτῃ Λευκυανίασ·

ἐκδίδωσι μὲν οὖν καὶ οὗτοσ ἐσ τὸν Ἀλφειόν, κάτεισι δὲ ἐκ Φολόησ τοῦ ὄρουσ. διαβήσῃ τε δὴ τὸ ἀπὸ τούτου τὸν Ἀλφειὸν καὶ ἐντὸσ γῆσ ἔσῃ τῆσ Πισαίασ. ἐν ταύτῃ τῇ χώρᾳ λόφοσ ἐστὶν ἀνήκων ἐσ ὀξύ, ἐπὶ δὲ αὐτῷ πόλεωσ Φρίξασ ἐρείπια καὶ Ἀθηνᾶσ ἐστιν ἐπίκλησιν Κυδωνίασ ναόσ.

οὗτοσ μὲν οὐ τὰ πάντα ἐστὶ σῶσ, βωμὸσ δὲ καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι· ἱδρύσασθαι δὲ τῇ θεῷ τὸ ἱερὸν Κλύμενόν φασιν ἀπόγονον Ἡρακλέουσ τοῦ Ἰδαίου, παραγενέσθαι δὲ αὐτὸν ἀπὸ Κυδωνίασ τῆσ Κρητικῆσ καὶ τοῦ Ιἀρδάνου ποταμοῦ.

λέγουσι δὲ καὶ Πέλοπα οἱ Ἠλεῖοι τῇ Ἀθηνᾷ θῦσαι τῇ Κυδωνίᾳ πρὶν ἢ ἐσ τὸν ἀγῶνα αὐτὸν τῷ Οἰνομάῳ καθίστασθαι. προϊόντι δὲ ἐντεῦθεν τό τε ὕδωρ τῆσ Παρθενίασ ἐστὶ καὶ πρὸσ τῷ ποταμῷ τάφοσ ἵππων τῶν Μάρμακοσ·

Ἱπποδαμείασ δὲ μνηστῆρα ἔχει λόγοσ ἀφικέσθαι πρῶτον τοῦτον Μάρμακα καὶ ἀποθανεῖν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου πρὸ τῶν ἄλλων, ὀνόματα δὲ αὐτοῦ ταῖσ ἵπποισ Παρθενίαν τε εἶναι καὶ Ἐρίφαν ‐ Οἰνόμαον δὲ ἐπικατασφάξαι μὲν τὰσ ἵππουσ τῷ Μάρμακι, μεταδοῦναι μέντοι καὶ ταύταισ ταφῆναι ‐ , καὶ ὄνομα Παρθενίασ τῷ ποταμῷ ἀπὸ ἵππου τῆσ Μάρμακοσ. ἔστι δὲ καὶ ἄλλοσ Ἁρπινάτησ καλούμενοσ ποταμὸσ καὶ οὐ πολὺ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ πόλεωσ Ἁρπίνησ ἄλλα τε ἐρείπια καὶ μάλιστα οἱ βωμοί·

οἰκίσαι δὲ Οἰνόμαον τὴν πόλιν καὶ θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆσ μητρὸσ λέγουσιν Ἁρπίνησ. προελθόντι δὲ οὐ πολὺ γῆσ χῶμά ἐστιν ὑψηλόν, τῶν μνηστήρων τῶν Ἱπποδαμείασ τάφοσ.

Οἰνόμαον μὲν οὖν ἐγγὺσ ἀλλήλων κρύπτειν γῇ φασιν οὐκ ἐπιφανῶσ αὐτούσ· Πέλοψ δὲ ὕστερον μνῆμα ἐν κοινῷ σφισιν ἐπὶ μέγα ἐξῆρε τιμῇ τῇ ἐσ αὐτοὺσ καὶ Ἱπποδαμείασ χάριτι, δοκεῖν δέ μοι καὶ ὑπόμνημα ἐσ τοὺσ ἔπειτα ὅσων τε καὶ οἱών τὸν Οἰνόμαον κρατήσαντα ἐνίκησεν αὐτόσ. ἀπέθανον δὲ ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου κατὰ τὰ ἔπη τὰσ μεγάλασ Ηοἴασ Ἀλκάθουσ ὁ Πορθάονοσ, δεύτεροσ οὗτοσ ἐπὶ τῷ Μάρμακι, μετὰ δὲ Ἀλκάθουν Εὐρύαλοσ καὶ Εὐρύμαχόσ τε καὶ Κρόταλοσ·

τούτων μὲν οὖν γονέασ τε καὶ πατρίδασ οὐχ οἱᾶ́ τε ἦν πυθέσθαι μοι, τὸν δὲ ἀποθανόντα ἐπ’ αὐτοῖσ Ἀκρίαν τεκμαίροιτο ἄν τισ Λακεδαιμόνιόν τε εἶναι καὶ οἰκιστὴν Ἀκριῶν.

ἐπὶ δὲ τῷ Ἀκρίᾳ Κάπετόν φασιν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου φονευθῆναι καὶ Λυκοῦργον Λάσιόν τε καὶ Χαλκώδοντα καὶ Τρικόλωνον· ἀπόγονον δὲ αὐτὸν εἶναι καὶ ὁμώνυμον Τρικολώνῳ τῷ Λυκάονοσ λέγουσιν οἱ Ἀρκάδεσ. Τρικολώνου δὲ ὕστερον ἐπέλαβεν ἐν τῷ δρόμῳ τὸ χρεὼν Ἀριστόμαχόν τε καὶ Πρίαντα, ἔτι δὲ Πελάγοντα καὶ Αἰόλιόν τε καὶ Κρόνιον.

οἱ δὲ καὶ ἐπαριθμοῦσι τοῖσ κατειλεγμένοισ Ἐρύθραν παῖδα Λεύκωνοσ τοῦ Ἀθάμαντοσ ‐ ἀπὸ τούτου Ἐρυθραὶ πόλισμα ἐκαλεῖτο Βοιωτῶν ‐ καὶ Ηιὀνέα Μάγνητοσ τοῦ Αἰόλου. τούτοισ μὲν δὴ ἐνταῦθά ἐστι τὸ μνῆμα, καὶ τὸν Πέλοπα, ἡνίκα τῶν Πισαίων ἔσχε τὴν ἀρχήν, φασὶν ἐναγίζειν αὐτοῖσ ἀνὰ πᾶν ἔτοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION