Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 29

(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 29)

ἐτέρποντο, οὐ παρὰ τοῦ μεγάλου Διοδώρου ἢ Θεοδώρου μαθόντεσ τὴν πεττείαν οὐδὲ τοῦ Μιτυληναίου Λέοντοσ τοῦ ἀνέκαθεν Ἀθηναίου, ὃσ ἀήττητοσ ἦν κατὰ τὴν πεττευτικήν, ὥσ φησι Φαινίασ. Ἀπίων δὲ ὁ Ἀλεξανδρεὺσ καὶ ἀκηκοέναι φησὶ παρὰ τοῦ Ἰθακησίου Κτήσωνοσ τὴν τῶν μνηστήρων πεττείαν οἱά ἦν. "ὀκτὼ γάρ, φησί, καὶ ἑκατὸν ὄντεσ οἱ μνηστῆρεσ διετίθεσαν ψήφουσ ἐναντίασ ἀλλήλαισ, ἴσασ πρὸσ ἴσασ τὸν ἀριθμόν ὅσοιπερ ἦσαν καὶ αὐτοί. γίνεσθαι οὖν ἑκατέρωθεν δ’ καὶ πεντήκοντα. "τὸ δ’ ἀνὰ μέσον τούτων διαλιπεῖν ὀλίγον ἐν δὲ τῷ μεταιχμίῳ τούτῳ μίαν τιθέναι ψῆφον, ἣν καλεῖν μὲν αὐτοὺσ Πηνελόπην, σκοπὸν δὲ ποιεῖσθαι εἲ τισ βάλλοι ψήφῳ ἑτέρᾳ· "καὶ κληρουμένων τὸν λαχόντα στοχάζεσθαι ταύτησ. "εἰ δέ τισ τύχοι καὶ ἐκκρούσειε πρόσω τὴν Πηνελόπην, ἀποτίθεσθαι τὴν ἑαυτοῦ εἰσ τὴν τῆσ βληθείσησ καὶ ἐξωσμένησ χώραν, ἐν ᾗ πρότερον ἦν καὶ πάλιν στήσαντα τὴν Πηνελόπην ἐν ᾧ τὸ δεύτερον ἐγένετο χωρίῳ ἐντεῦθεν βάλλειν τὴν ἑαυτοῦ. εἰ δὲ τύχοι ἄνευ τοῦ μηδεμιᾶσ τῶν ἄλλων ψαῦσαι, νικᾶν καὶ ἐλπίδασ ἔχειν πολλὰσ γαμήσειν αὐτήν. τὸν δὲ Εὐρύμαχον πλείστασ εἰληφέναι ταύτῃ τῇ παιδιᾷ καὶ εὐέλπιν εἶναι τῷ γάμῳ. οὕτω δὲ διὰ τὴν τρυφὴν τὰσ χεῖρασ οἱ μνηστῆρεσ ἔχουσιν ἁπαλὰσ ὡσ μηδὲ τὸ τόξον ἐντεῖναι δύνασθαι.

πολυτελεῖσ δ’ αὐτοῖσ καὶ οἱ διακονούμενοι. δυνατωτάτη δὲ παρ’ Ὁμήρῳ καὶ ἡ τῶν μύρων εὐωδία· οὗ κινυμένου Διὸσ ποτὶ χαλκοβατὲσ δῶμα ἔμπησ εἰσ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ’ ἀυτμή. καὶ στρωμνὰσ δὲ οἶδε διαπρεπούσασ·

τοιαύτασ οὖν Ἀρήτη Ὀδυσσεῖ ὑποστρωννύειν κελεύει, καὶ Νέστωρ αὐχεῖ πρὸσ Τηλέμαχον πολλῶν τοιούτων εὐπορεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION