Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 4

(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4)

εἶτα εἰσβάλλει μετ’ ὀλίγον εἰσ τὸν τοῦ Λαρηνσίου ἔπαινον καὶ λέγει· ὃσ ὑπὸ φιλοτιμίασ πολλοὺσ τῶν ἀπὸ παιδείασ συναθροίζων οὐ μόνον τοῖσ ἄλλοισ ἀλλὰ καὶ λόγοισ εἱστία, τὰ μὲν προβάλλων τῶν ἀξίων ζητήσεωσ, τὰ δὲ ἀνευρίσκων, οὐκ ἀβασανίστωσ οὐδ’ ἐκ τοῦ παρατυχόντοσ τὰσ ζητήσεισ ποιούμενοσ, ἀλλ’ ὡσ ἔνι μάλιστα μετὰ κριτικῆσ τινοσ καὶ Σωκρατικῆσ ἐπιστήμησ, ὡσ πάντασ θαυμάζειν τῶν ζητήσεων τὴν τήρησιν. λέγει δὲ αὐτὸν καὶ καθεσταμένον ἐπὶ τῶν ἱερῶν εἶναι καὶ θυσιῶν ὑπὸ τοῦ πάντα ἀρίστου βασιλέωσ Μάρκου καὶ μὴ ἔλαττον τῶν πατρίων τὰ τῶν Ἑλλήνων μεταχειρίζεσθαι. καλεῖ δὲ αὐτὸν καὶ Ἀστεροπαῖόν τινα ἐπ’ ἴσησ ἀμφοτέρων τῶν φωνῶν προιστάμενον. λέγει δὲ αὐτὸν καὶ ἔμπειρον εἶναι ἱερουργιῶν τῶν νομισθεισῶν ὑπό τε τοῦ τῆσ πόλεωσ ἐπωνύμου Ῥωμύλου καὶ Πομπιλίου Νουμᾶ καὶ ἐπιστήμονα νόμων πολιτικῶν. μόνον ἐξευρεῖν ἐκ παλαιῶν ψηφισμάτων καὶ δογμάτων τηρήσεωσ, ἔτι δὲ νόμων συναγωγῆσ οὐκέτι διδάσκουσιν, ὡσ τὰ Πινδάρου ὁ κωμῳδιοποιὸσ Εὔπολίσ φησιν, ἤδη κατασεσιγασμένων ὑπὸ τῆσ τῶν πολλῶν ἀφιλοκαλίασ.

ἦν δέ, φησί, καὶ βιβλίων κτῆσισ αὐτῷ ἀρχαίων Ἑλληνικῶν τοσαύτη ὡσ ὑπερβάλλειν πάντασ τοὺσ ἐπὶ συναγωγῇ τεθαυμασμένουσ, Πολυκράτην τε τὸν Σάμιον καὶ Πεισίστρατον τὸν Ἀθηναίων τυραννήσαντα Εὐκλείδην τε τὸν καὶ αὐτὸν Ἀθηναῖον καὶ Νικοκράτην τὸν Κύπριον ἔτι τε τοὺσ Περγάμου βασιλέασ Εὐριπίδην τε τὸν ποιητὴν Ἀριστοτέλην τε τὸν φιλόσοφον καὶ Θεόφραστον καὶ τὸν τὰ τούτων διατηρήσαντα βιβλία Νηλέα·

παρ’ οὗ πάντα φησί, πριάμενοσ ὁ ἡμεδαπὸσ βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ, Φιλάδελφοσ δὲ ἐπίκλην, μετὰ τῶν Ἀθήνηθεν καὶ τῶν ἀπὸ Ῥόδου εἰσ τὴν καλὴν Ἀλεξάνδρειαν μετήγαγε.

διόπερ ἐκεῖνα τῶν Ἀντιφάνουσ ἐρεῖ τισ εἰσ αὐτόν· ἀεὶ δὲ πρὸσ Μούσαισι καὶ λόγοισ πάρει , ὅπου τι σοφίασ ἔργον ἐξετάζεται. ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶσ ἐν ἀώτῳ οἱᾶ παίζομεν φίλαν ἄνδρεσ ἀμφὶ θαμὰ τράπεζαν, κατὰ τὸν Θηβαῖον μελοποιόν. καὶ ἐπὶ τὰσ ἑστιάσεισ δὲ παρακαλῶν πατρίδα, φησί, τὴν Ῥώμην πᾶσιν ἀποφαίνει. "τίσ γὰρ τὰ οἴκοι ποθεῖ τούτῳ ξυνὼν ἀναπεπταμένην ἔχοντι τοῖσ φίλοισ τὴν οἰκίαν;

κατὰ γὰρ τὸν κωμῳδιοποιὸν Ἀπολλόδωρον· · εἰσ οἰκίαν ὅταν τισ εἰσίῃ φίλου ἔστιν θεωρεῖν Νικοφῶν, τὴν τοῦ φίλου εὔνοιαν εὐθὺσ εἰσιόντα τὰσ θύρασ. δίφρον εὐθέωσ ἔθηκε, κἂν μηδεὶσ λέγῃ μηδέν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION