Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 23 3:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 3:)

ἄλλοσ ἐκ τῶν πρὸσ ἄλληλα· εἰ γὰρ θατέρῳ ὑπάρχει τὸ καλῶσ ἢ δικαίωσ ποιῆσαι, θατέρῳ τὸ πεπονθέναι, καὶ εἰ <τὸ> κελεῦσαι, καὶ τὸ πεποιηκέναι, οἱο͂ν ὡσ ὁ τελώνησ Διομέδων περὶ τῶν τελῶν, "εἰ γὰρ μηδ’ ὑμῖν αἰσχρὸν τὸ πωλεῖν, οὐδ’ ἡμῖν τὸ ὠνεῖσθαι" . καὶ εἰ τῷ πεπονθότι τὸ καλῶσ ἢ δικαίωσ ὑπάρχει, καὶ τῷ ποιήσαντι. ἔστι δ’ ἐν τούτῳ παραλογίσασθαι· εἰ γὰρ δικαίωσ ἔπαθέν τι, δικαίωσ πέπονθεν, ἀλλ’ ἴσωσ οὐχ ὑπὸ σοῦ· διὸ δεῖ σκοπεῖν χωρὶσ εἰ ἄξιοσ ὁ παθὼν παθεῖν καὶ ὁ ποιήσασ ποιῆσαι, εἶτα χρῆσθαι ὁποτέρωσ ἁρμόττει· ἐνίοτε γὰρ διαφωνεῖ τὸ τοιοῦτον καὶ οὐδὲν κωλύει, ὥσπερ ἐν τῷ Ἀλκμαίωνι τῷ Θεοδέκτου μητέρα δὲ τὴν σὴν οὔ τισ ἐστύγει βροτῶν; φησὶ δὲ ἀποκρινόμενοσ "ἀλλὰ διαλαβόντα χρὴ σκοπεῖν" · ἐρομένησ δὲ τῆσ Ἀλφεσιβοίασ πῶσ, ὑπολαβών φησιν τὴν μὲν θανεῖν ἔκριναν, ἐμὲ δὲ μὴ κτανεῖν. καὶ ἡ περὶ Δημοσθένουσ δίκη καὶ τῶν ἀποκτεινάντων Νικάνορα· ἐπεὶ γὰρ δικαίωσ ἐκρίθησαν ἀποκτεῖναι, δικαίωσ ἔδοξεν ἀποθανεῖν. καὶ περὶ τοῦ Θήβησιν ἀποθανόντοσ, περὶ οὗ κελεύει κρίνεσθαι εἰ δίκαιοσ ἦν ἀποθανεῖν, ὡσ οὐκ ἄδικον ὂν τὸ ἀποκτεῖναι τὸν δικαίωσ ἀποθανόντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION