Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 16 1:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 16 1:)

τῷ δὲ πλούτῳ ἃ ἕπεται ἤθη, ἐπιπολῆσ ἔστιν ἰδεῖν ἅπασιν· ὑβρισταὶ γὰρ καὶ ὑπερήφανοι, πάσχοντέσ τι ὑπὸ τῆσ κτήσεωσ τοῦ πλούτου ὥσπερ γὰρ ἔχοντεσ ἅπαντα τἀγαθὰ οὕτω διάκεινται· ὁ δὲ πλοῦτοσ οἱο͂ν τιμή τισ τῆσ ἀξίασ τῶν ἄλλων, διὸ φαίνεται ὤνια ἅπαντα εἶναι αὐτοῦ, καὶ τρυφεροὶ καὶ σαλάκωνεσ, τρυφεροὶ μὲν διὰ τὴν τροφὴν καὶ τὴν ἔνδειξιν τῆσ εὐδαιμονίασ, σαλάκωνεσ δὲ καὶ σόλοικοι διὰ τὸ πάντασ εἰωθέναι διατρίβειν περὶ τὸ ἐρώμενον καὶ θαυμαζόμενον ὑπ’ αὐτῶν. καὶ τὸ οἰέσθαι ζηλοῦν τοὺσ ἄλλουσ ἃ καὶ αὐτοί. ἅμα δὲ καὶ εἰκότωσ τοῦτο πάσχουσιν πολλοὶ γάρ εἰσιν οἱ δεόμενοι τῶν ἐχόντων·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION