Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 13 2:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 13 2:)

καὶ οἰόνται, ἴσασι δ’ οὐδέν, καὶ ἀμφιδοξοῦντεσ προστιθέασιν ἀεὶ τὸ ἴσωσ καὶ τάχα, καὶ πάντα λέγουσιν οὕτωσ, παγίωσ δ’ οὐδέν.