Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 6 20:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 20:)

καὶ τοὺσ ἐξαγγελτικοὺσ πολλοῖσ· οὐδὲν γὰρ διαφέρει μὴ δοκεῖν ἢ μὴ ἐξαγγέλλειν· ἐξαγγελτικοὶ δὲ οἵ τε ἠδικημένοι, διὰ τὸ παρατηρεῖν, καὶ οἱ κακολόγοι· εἴπερ γὰρ καὶ τοὺσ μὴ ἁμαρτάνοντασ, ἔτι μᾶλλον τοὺσ ἁμαρτάνοντασ. καὶ οἷσ ἡ διατριβὴ ἐπὶ ταῖσ τῶν πέλασ ἁμαρτίαισ, οἱο͂ν χλευασταῖσ καὶ κωμῳδοποιοῖσ· κακολόγοι γάρ πωσ οὗτοι καὶ ἐξαγγελτικοί. καὶ ἐν οἷσ μηδὲν ἀποτετυχήκασιν· ὥσπερ γὰρ θαυμαζόμενοι διάκεινται· διὸ καὶ τοὺσ πρῶτον δεηθέντασ τι αἰσχύνονται ὡσ οὐδέν πω ἠδοξηκότεσ ἐν αὐτοῖσ· τοιοῦτοι δὲ οἱ ἄρτι βουλόμενοι φίλοι εἶναι τὰ γὰρ βέλτιστα τεθέανται· διὸ εὖ ἔχει ἡ τοῦ Εὐριπίδου ἀπόκρισισ πρὸσ τοὺσ Συρακοσίουσ, καὶ τῶν πάλαι γνωρίμων οἱ μηδὲν συνειδότεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION