Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 3 13:

παύει δὲ καὶ ἑτέρου ὀργὴν μείζω ἡ παρ’ ἄλλου ληφθεῖσα τιμωρία πρότερον· διὸ εὖ Φιλοκράτησ, εἰπόντοσ τινόσ, ὀργιζομένου τοῦ δήμου, "τί οὐκ ἀπολογεῖ; , "οὔπω γε" , ἔφη. "ἀλλὰ πότε; "ὅταν ἴδω ἄλλον διαβεβλημένον" · πρᾶοι γὰρ γίγνονται ὅταν εἰσ ἄλλον τὴν ὀργὴν ἀναλώσωσιν, ὃ συνέβη ἐπὶ Ἐργοφίλου· μᾶλλον γὰρ χαλεπαίνοντεσ ἢ Καλλισθένει ἀφεῖσαν διὰ τὸ Καλλισθένουσ τῇ προτεραίᾳ καταγνῶναι θάνατον.