Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 12:

αὐτοὶ μὲν οὖν οὕτωσ ἔχοντεσ εὐκίνητοι πρὸσ ὀργήν, ὀργίζονται δὲ τοῖσ τε καταγελῶσι καὶ χλευάζουσιν καὶ σκώπτουσιν ὑβρίζουσι γάρ, καὶ τοῖσ τὰ τοιαῦτα βλάπτουσιν ὅσα ὕβρεωσ σημεῖα· ἀνάγκη δὲ τοιαῦτα εἶναι ἃ μήτε ἀντί τινοσ μήτ’ ὠφέλιμα τοῖσ ποιοῦσιν· ἤδη γὰρ δοκεῖ δι’ ὕβριν.