Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 10:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 10:)

διὸ κάμνοντεσ, πενόμενοι, <πολεμοῦντεσ,> ἐρῶντεσ, διψῶντεσ, ὅλωσ ἐπιθυμοῦντεσ καὶ μὴ κατορθοῦντεσ ὀργίλοι εἰσὶ καὶ εὐπαρόρμητοι, μάλιστα μὲν πρὸσ τοὺσ τοῦ παρόντοσ ὀλιγωροῦντασ, οἱο͂ν κάμνων μὲν τοῖσ πρὸσ τὴν νόσον, πενόμενοσ δὲ τοῖσ πρὸσ τὴν πενίαν, πολεμῶν δὲ τοῖσ πρὸσ τὸν πόλεμον, ἐρῶν δὲ τοῖσ πρὸσ τὸν ἔρωτα, ὁμοίωσ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ <εἰ δὲ μή, κἂν ὁτιοῦν ἄλλο ὀλιγωρῇ τισ>· προοδοποιεῖται γὰρ ἕκαστοσ πρὸσ τὴν ἑκάστου ὀργὴν ὑπὸ τοῦ ὑπάρχοντοσ πάθουσ· ἔτι δ’ ἐὰν τἀναντία τύχῃ προσδεχόμενοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION