- ἐγὼ μέν ὑπελάμβανον ἀρκούντωσ δεδηλωκέναι τὸν Θουκυδίδου χαρακτῆρα, τὰ μέγιστα καὶ κυριώτατα τῶν ὑπαρχόντων περὶ αὐτὸν ἰδιωμάτων ἐπεξελθών, ἐν οἷσ γε δὴ μάλιστα διαφέρειν ἔδοξέν μοι τῶν πρὸ αὐτοῦ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων, πρότερον μὲν ἐν τοῖσ περὶ τῶν ἀρχαίων ῥητόρων πρὸσ τὸ σὸν ὄνομα συνταχθεῖσιν ὑπομνηματισμοῖσ, ὀλίγοισ δὲ δὴ πρόσθεν χρόνοισ ἐν τῇ περὶ αὐτοῦ τοῦ Θουκυδίδου κατασκευασθείσῃ γραφῇ προσειπὼν τὸν Αἴλιον Τουβέρωνα, ἐν ᾗ πάντα τὰ δεόμενα λόγου μετὰ τῶν οἰκείων ἀποδείξεων διεξελήλυθα κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ δύναμιν· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 1 1:1)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 1 1:1)
- σοῦ δὲ ὑπολαμβάνοντοσ ἧττον ἠκριβῶσθαι τὰσ γραφάσ, ἐπειδὴ προεκθέμενοσ ἅπαντα τὰ συμβεβηκότα τῷ χαρακτῆρι τότε τὰσ περὶ αὐτῶν πίστεισ παρέχομαι, ἀκριβεστέραν δὲ τὴν δήλωσιν τῶν ἰδιωμάτων τοῦ χαρακτῆροσ ἔσεσθαι νομίζοντοσ, εἰ παρὰ μίαν ἑκάστην τῶν προθέσεων τὰσ λέξεισ τοῦ συγγραφέωσ παρατιθείην, ὃ οἱ τὰσ τέχνασ καὶ τὰσ εἰσαγωγὰσ τῶν λόγων πραγματευόμενοι ποιοῦσιν, προελόμενοσ εἰσ μηδὲν ἐλλείπειν καὶ τοῦτο πεποίηκα, τὸ διδασκαλικὸν σχῆμα λαβὼν ἀντὶ τοῦ ἀποδεικτικοῦ. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 1 2:1)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 1 2:1)
- καὶ γὰρ ἐθνῶν εἴρηκεν οἰκισμοὺσ καὶ πόλεων κτίσεισ ἐπελήλυθε, βασιλέων τε βίουσ καὶ τρόπων ἰδιώματα δεδήλωκε, καὶ εἴ τι θαυμαστὸν ἢ παράδοξον ἑκάστη γῆ καὶ θάλασσα φέρει, συμπεριείληφεν τῇ πραγματείᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 4:1)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 4:1)
- ὅτι Ἀντιφάνησ που ὁ χαρίεισ τὰ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ ἰδιώματα οὕτω καταλέγει· (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 491)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 491)
- "ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα εἴ τίσ τι κατιδεῖν ἐν τούτοισ δύναται παιανικὸν ἰδίωμα, σαφῶσ ὁμολογοῦντοσ τοῦ γεγραφότοσ τετελευτηκέναι τὸν Ἑρμείαν δι’ ὧν εἴρηκεν σᾶσ γὰρ φιλίου μορφᾶσ Ἀταρνέοσ ἔντροφοσ ἠελίου χήρωσεν αὐγάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 517)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 517)
- οὐχ οὕτωσ οὖν προήγαγεν, ἀλλ’ ἀνειμένῳ τῷ σχήματι καὶ ἐξηλλαγμένωσ ἀλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ, εἶτα κατὰ τὸ ἰδίωμα τοῦ λόγου ἤθουσ ἐχόμενα καὶ τὰ ὀνόματα τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 2 9:5)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter 2 9:5)
- πάλιν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι τὸ ἰδίωμα καταμαθὼν τῆσ Σωκράτουσ προαιρέσεωσ, πρὸσ τοῦτο ἀπιδὼν προσαγήοχε τὸν λόγον· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 6:8)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 6:8)
- οὕτω πεποίηκε τὸν Κυαξάρην διὰ παντὸσ ὀργίλον καὶ ἵνα ἄλλον ἔχοντά τι ἐν τῇ ψυχῇ ἰδίωμα· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 7:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 7:3)
- φυλάξαισ δ’ ἄν, ἐὰν ἐπακολουθήσῃσ τῇ προτέρᾳ διανοίᾳ καὶ τῇ προαιρέσει τοῦ λόγου, τί σοι βούλεται σκοπῶν καὶ πρὸσ τὸ ἰδίωμα ἀφορῶν περὶ οὗ ἂν λέγῃσ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 7:5)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 7:5)