Ancient Greek-English Dictionary Language

ζηλωτής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ζηλωτής ζηλωτοῦ

Structure: ζηλωτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. emulator, zealous admirer or follower
  2. zealot

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πάντα τε δὴ ταῦτα ζηλωτὰ τοῦ συγγραφέωσ, καὶ ἔτι πρὸσ τούτοισ ὅσα φιλοσοφεῖ παρ’ ὅλην τὴν συγγραφὴν περὶ δικαιοσύνησ καὶ εὐσεβείασ καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν πολλοὺσ καὶ καλοὺσ διεξερχόμενοσ λόγουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 6:2)
  • οὐχ ὑπομενεῖ πεπραμένον τὸ σῶμα τῆσ φερνῆσ ἔχων, ὡσ Εὐριπίδησ φησίν, βραχέα δ’ ἔχει τὰ ζηλωτὰ καὶ ἀβέβαια. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 15)
  • ταῦτα δὴ τὰ Θουκυδίδου ζηλωτὰ ἔργα, καὶ ἀπὸ τούτων τὰ μιμήματα τοῖσ ἱστοριογραφοῦσιν ὑποτίθεμαι λαμβάνειν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 42 2:3)
  • ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, ἀμφότερα μὲν ἐπ’ ἴσησ ζηλωτὰ εἶναι, τά τε μὴ σαφῶσ εἰρημένα ὑπὸ τοῦ συγγραφέωσ καὶ τὰ προσειληφότα σὺν ταῖσ ἄλλαισ ἀρεταῖσ τὴν σαφήνειαν, οὐκ ἔχει λόγον· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 55 1:2)
  • εἰ δ’ ἐστὶν ζηλωτὰ τὰ ἔντιμα ἀγαθά, ἀνάγκη τάσ τε ἀρετὰσ εἶναι τοιαύτασ, καὶ ὅσα τοῖσ ἄλλοισ ὠφέλιμα καὶ εὐεργετικά τιμῶσι γὰρ τοὺσ εὐεργετοῦντασ καὶ τοὺσ ἀγαθούσ, καὶ ὅσων ἀγαθῶν ἀπόλαυσισ τοῖσ πλησίον ἔστιν, οἱο͂ν πλοῦτοσ καὶ κάλλοσ μᾶλλον ὑγιείασ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 11 4:1)

Synonyms

  1. zealot

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION