ψεῦσμα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ψεῦσμα
ψεῦσματος
Structure:
ψευσματ
(Stem)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- διομόσαιτο δ’ ἂν καὶ τὸν Κροίσου υἱὸν ὀξυηκοώτερον εἶναι τοῦ Μελάμποδοσ καὶ τὸν Φινέα ὀξύτερον δεδορκέναι τοῦ Λυγκέωσ, ἤνπερ μόνον κερδᾶναί τι ἐλπίσῃ ἐπὶ τῷ ψεύσματι. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 20:4)
- ἐκείνουσ μὲν γὰρ τοὺσ παλαιοὺσ πρὸ ἐμοῦ σὲ χρὴ εἰδέναι, τὸν Ἡρόδοτον καὶ Κτησίαν τὸν Κνίδιον καὶ πρὸ τούτων τοὺσ ποιητὰσ καὶ τὸν Ὅμηρον αὐτόν, ἀοιδίμουσ ἄνδρασ, ἐγγράφῳ τῷ ψεύσματι κεχρημένουσ, ὡσ μὴ μόνουσ ἐξαπατᾶν τοὺσ τότε ἀκούοντασ σφῶν, ἀλλὰ καί μέχρισ ἡμῶν διικνεῖσθαι τὸ ψεῦδοσ ἐκ διαδοχῆσ ἐν καλλίστοισ ἔπεσι καὶ μέτροισ φυλαττόμενον. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 2:7)
- οἱ δὲ μηδεμιᾶσ ἕνεκα αἰτίασ τοιαύτησ ὅμωσ χαίροντεσ τῷ ψεύσματι παγγέλοιοι εἰκότωσ δοκοῖεν ἄν. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 4:4)
- "κἀγὼ μὲν ὡσ εἶδον αὐτὸν ἀνέπνευσα, τοῦτ’ ἐκεῖνο ἥκειν μοι νομίσασ πέλεκύν τινα κατὰ τῶν ψευσμάτων. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:54)
- οἱ δὲ ἄσμενοι ἐλευθερίασ λαβόμενοι εἱστίων, ὡσ τὸ εἰκόσ, αὑτοὺσ καὶ ἐνεφοροῦντο τῶν ψευσμάτων. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 31:4)
- ἐκεῖνο δὲ τοῦ Κτησίου λαμπρὸν ἤδη ψεῦσμα, τὸ πεμφθῆναι φάναι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ αὐτὸν μετὰ Φαλίνου τοῦ Ζακυνθίου καί τινων ἄλλων. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 13 3:4)
- τὸ δὲ ψεῦσμα λόγων οὐ δεόμενον, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἔργων περιφανέσ· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 14:1)
- εἶπον καὶ μὴ φθονήσῃσ, ἵνα εὐτυχέστατον ψεῦσμα ἐψευσμένοσ ὦ, ἂν φανῇσ σὺ μὲν εἰδὼσ καὶ Γοργίασ, ἐγὼ δὲ εἰρηκὼσ μηδενὶ πώποτε εἰδότι ἐντετυχηκέναι. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 10:6)
- καὶ γὰρ ἐσθὴσ καὶ ὑπόδεσισ καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα τὸ ψεῦσμα ἐλέγχει. (Dio, Chrysostom, Orationes, 202:5)
- καὶ τί γένοιτ’ ἂν τούτου τραγικώτερον ψεῦσμα, ἄν τ’ Εὐριπίδησ ἄν τ’ Αἰσχύλοσ αὐτὸ συνθῇ; (Aristides, Aelius, Orationes, 5:4)