Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ψάλιον

Second declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ψάλιον ψάλιου

Structure: ψαλι (Stem) + ον (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. a, curb-chain
  2. a chain, bond, a curb

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative ψάλιον ψαλίω ψάλια
Genitive ψαλίου ψαλίοιν ψαλίων
Dative ψαλίῳ ψαλίοιν ψαλίοις
Accusative ψάλιον ψαλίω ψάλια
Vocative ψάλιον ψαλίω ψάλια

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ ἄγε Πήγασε χώρει χαίρων, χρυσοχάλινον πάταγον ψαλίων διακινήσασ φαιδροῖσ ὠσίν. (Aristophanes, Peace, Prologue, anapests1)
  • οὐδ’ ὑπὸ θυρσομανεῖ νεβρίδων μέτα δίνᾳ, ἁρ́μασι καὶ ψαλίων τετραβάμοσι μωνυχοπώλων ἱππείαισ ἐπὶ χεύμασι βαίνων Ἰσμηνοῖο θοάζεισ, Ἀργείοισ ἐπιπνεύσασ Σπαρτῶν γένναν, ἀσπιδοφέρμονα θίασον ἐνόπλιον, ἀντίπαλον κατὰ λάινα τείχεα χαλκῷ κοσμήσασ. (Euripides, Phoenissae, choral, strophe 13)
  • ὃν ἐγὼ τίθημι τῆσ θείασ καὶ βασιλικῆσ φύσεωσ, καὶ προσιέναι φημὶ καὶ διαλέγεσθαι τούτῳ πρέπειν,καθάπερ ἵππον γενναῖον ἐξ ἡνίασ εὐτελοῦσ πρᾴωσ ἄγοντα, οὐδὲν δεόμενον ψαλίων. (Dio, Chrysostom, Orationes, 36:2)
  • καὶ ὡσ ἐγένετο ἐγγύτατα τὸ ὄρυγμα αὐτῷ τῆσ τοῦ Οἰνομάου κίονοσ, ἐνταῦθα εὑρ́ισκον οἱ ὀρύσσοντεσ καὶ ὅπλων καὶ χαλινῶν καὶ ψαλίων θραύματα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 20 13:3)

Synonyms

  1. a

  2. a chain

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION