κνημός
Second declension Noun;
Transliteration:
Principal Part:
κνημός
κνημοῦ
Structure:
κνημ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- the projecting limb, shoulder of a mountain
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἔνθεν καρπαλίμωσ προσέβησ πρὸσ δειράδα θύων ἵκεο δ’ ἐσ Κρίσην ὑπὸ Παρνησὸν νιφόεντα, κνημὸν πρὸσ Ζέφυρον τετραμμένον, αὐτὰρ ὕπερθεν πέτρη ἐπικρέμαται, κοίλη δ’ ὑποδέδρομε βῆσσα, τρηχεῖ’· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 12:3)
- πρωτοφυὲσ τόγ’ ἀνέσχε καταστάξαντοσ ἔραζε αἰετοῦ ὠμηστέω κνημοῖσ ἔνι Καυκασίοισιν αἱματόεντ’ ἰχῶρα Προμηθῆοσ μογεροῖο. (Apollodorus, Argonautica, book 3 14:26)
- διὸ δὴ τό τε τῶν μηρῶν καὶ κνημῶν καὶ τὸ περὶ τὴν τῶν ἰσχίων φύσιν τά τε περὶ τὰ τῶν βραχιόνων ὀστᾶ καὶ τὰ τῶν πήχεων, καὶ ὅσα ἄλλα ἡμῶν ἄναρθρα, ὅσα τε ἐντὸσ ὀστᾶ δι’ ὀλιγότητα ψυχῆσ ἐν μυελῷ κενά ἐστιν φρονήσεωσ, ταῦτα πάντα συμπεπλήρωται σαρξίν· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 374:2)
- τοῦτο Σάων τὸ δίπαχυ κόλον κέρασ Ὡμβρακιώτασ βουμολγὸσ ταύρου κλάσσεν ἀτιμαγέλου, οππότε μιν κνημούσ τε κατὰ λασίουσ τε χαράδρασ ἐξερέων ποταμοῦ φράσσατ’ ἐπ’ ἀιόνι ψυχόμενον χηλάσ τε καὶ ἰξύασ· (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2551)
- τῶν γε μὴν κνημῶν τὰ ὀστᾶ παχέα χρὴ εἶναι· (Xenophon, Minor Works, , chapter 1 8:1)
- ἡγούμενοσ δὲ τούτων Κνῆμοσ εἶχε στρατιώτασ πεζοὺσ χιλίουσ καὶ ναῦσ ὀλίγασ· (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 47 5:2)
