Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑποκριτής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑποκριτής ὑποκριτοῦ

Structure: ὑποκριτ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: u(pokri/nomai

Sense

  1. one who answers: interpreter, expounder
  2. actor, player
  3. hypocrite, pretender, one who feigns

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βασιλεύων ἄνθρωπον ὑποκριτὴν ἀπὸ δυσκολίασ λαοῦ. (Septuagint, Liber Iob 34:30)
  • καὶ ὑποκριταὶ καρδίᾳ τάξουσι θυμόν. οὐ βοήσονται, ὅτι ἔδησεν αὐτούσ. (Septuagint, Liber Iob 36:13)
  • οὐκ ἀπορήσουσι δὲ οἱ κατηγοροῦντεσ καὶ ἄλλων παραδειγμάτων ἐπὶ σέ, ἀλλ̓ οἱ μὲν τοῖσ τραγικοῖσ ὑποκριταῖσ εἰκάσουσιν, οἳ ἐπὶ μὲν τῆσ σκηνῆσ Ἀγαμέμνων ἕκαστοσ αὐτῶν ἢ Κρέων ἢ αὐτὸσ Ἡρακλῆσ εἰσιν, ἔξω δὲ Πῶλοσ ἢ Ἀριστόδημοσ ἀποθέμενοι τὰ προσωπεῖα γίγνονται ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντεσ, ἐκπίπτοντεσ καὶ συριττόμενοι, ἐνίοτε δὲ καὶ μαστιγούμενοί τινεσ αὐτῶν, ὡσ ἂν τῷ θεάτρῳ δοκῇ· (Lucian, Apologia 13:2)
  • καὶ σὺ τοίνυν, φαῖεν ἄν, οὐχ ὑποκριτήσ, ἀλλὰ ποιητὴσ τῶν καλλίστων καὶ νομοθέτησ γενόμενοσ ὑπὸ ταυτησὶ τῆσ ἰσχάδοσ παραφανείσησ ἠλέγχθησ πίθηκοσ ὢν καὶ ἀπ̓ ἄκρου χείλουσ φιλοσοφῶν καὶ ἕτερα μὲν κεύθων ἐνὶ φρεσίν, ἄλλα δὲ λέγων, ὡσ εἰκότωσ ἄν τινα ἐπὶ σοῦ εἰπεῖν ὅτι ἃ λέγεισ καὶ ἐφ̓ οἷσ ἐπαινεῖσθαι ἀξιοῖσ, χείλεα μέν σου ἐδίηνεν, ὑπερῴην δὲ αὐχμῶσαν καταλέλοιπε. (Lucian, Apologia 15:1)
  • ὁ δὲ ὀρχηστὴσ τὰ πάντα ἔχει συλλαβών, καὶ ἔνεστιν ποικίλην καὶ παμμιγῆ τὴν παρασκευὴν αὐτοῦ ἰδεῖν, αὐλόν, σύριγγα, ποδῶν κτύπον, κυμβάλου ψόφον, ὑποκριτοῦ εὐφωνίαν, ᾀδόντων ὁμοφωνίαν. (Lucian, De saltatione, (no name) 68:1)
  • ἐγὼ δ’ ἐμαυτοῦ σοι πεῖραν παρέχω, ὁποῖὸσ τίσ εἰμι τὴν μνήμην ὑποκριτήσ, οὐδὲν ἀγγέλου τὰ ἄλλα τραγικοῦ διαφέρων. (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 9:2)
  • ἀναβολήν, ἐπὶ δὲ τοῦ βίου καὶ τῶν πραγμάτων ἀντιφθεγγομένουσ τῷ σχήματι καὶ τἀναντία ὑμῖν ἐπιτηδεύοντασ καὶ διαφθείροντασ τὸ ἀξίωμα τῆσ ὑποσχέσεωσ, ἠγανάκτουν, καὶ τὸ πρᾶγμα ὅμοιον ἐδόκει μοι καθάπερ ἂν εἴ τισ ὑποκριτὴσ τραγῳδίασ μαλθακὸσ αὐτὸσ ὢν καὶ γυναικεῖοσ Ἀχιλλέα ἢ Θησέα ἢ καὶ τὸν Ἡρακλέα ὑποκρίνοιτο αὐτὸν μήτε βαδίζων μήτε βοῶν ἡρωϊκόν, ἀλλὰ θρυπτόμενοσ ὑπὸ τηλικούτῳ προσωπείῳ, ὃν οὐδ’ ἂν ἡ Ἑλένη ποτὲ ἢ Πολυξένη ἀνάσχοιντο πέρα τοῦ μετρίου αὐταῖσ προσεοικότα, οὐχ ὅπωσ ὁ Ἡρακλῆσ ὁ Καλλίνικοσ, ἀλλά μοι δοκεῖ τάχιστ’ ἂν ἐπιτρῖψαι τῷ ῥοπάλῳ παίων τοῦτον αὐτόν τε καὶ τὸ προσωπεῖον, οὕτωσ ἀτίμωσ κατατεθηλυμμένοσ πρὸσ αὐτοῦ. (Lucian, Piscator, (no name) 31:2)
  • ἐπεὶ καὶ οἱ ἀθλοθέται μαστιγοῦν εἰώθασιν, ἤν τισ ὑποκριτὴσ Ἀθηνᾶν ἢ Ποσειδῶνα ἢ τὸν Δία ὑποδεδυκὼσ μὴ καλῶσ ὑποκρίνηται μηδὲ κατ’ ἀξίαν τῶν θεῶν, καὶ οὐ δή που ὀργίζονται αὐτοῖσ ἐκεῖνοι, διότι τὸν περικείμενον αὐτῶν τὰ προσωπεῖα καὶ τὸ σχῆμα ἐνδεδυκότα ἐπέτρεψαν παίειν τοῖσ μαστιγοφόροισ, ἀλλὰ καὶ ἥδοιντ’ ἄν, οἶμαι, μᾶλλον ^ μαστιγουμένῳ· (Lucian, Piscator, (no name) 33:4)
  • Μυννίσκοσ ὁ τραγικὸσ ὑποκριτὴσ κωμῳδεῖται ὑπὸ Πλάτωνοσ ἐν Σύρφακι ὡσ ὀψοφάγοσ οὕτωσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 33 1:3)

Synonyms

  1. one who answers

  2. actor

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION