ὑποκριτής
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὑποκριτής
ὑποκριτοῦ
Structure:
ὑποκριτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one who answers: interpreter, expounder
- actor, player
- hypocrite, pretender, one who feigns
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- βασιλεύων ἄνθρωπον ὑποκριτὴν ἀπὸ δυσκολίασ λαοῦ. (Septuagint, Liber Iob 34:30)
- ἀλλ’ εἴ μοι τοιοῦτοσ ἀγγελιαφόροσ γένοιο πρὸσ αὐτὴν οἱο͂σ παρ’ ἐκείνησ πρὸσ μὲ γεγένησαι, τολμήσω ἀναρρῖψαι τὸν κύβον, θάρρει, ὦ Λυκῖνε, τούτου γε ἕνεκα, ὡσ οὐ φαῦλόν με ὑποκριτὴν ἕξων τῆσ ἀπολογίασ, πειρώμενοσ διὰ βραχέων εἰπεῖν, ὡσ ἂν μᾶλλον μνημονεύσαιμι. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 16:4)
- γελοῖον γὰρ ὑπὲρ τοιούτου ῥήτοροσ ἐμὲ ποιεῖσθαι τοὺσ λόγουσ, φαῦλον ὑποκριτὴν ἴσωσ τῶν τοιούτων καὶ τηλικούτων, μὴ καὶ συντρίψω που πεσὼν τὸν ἡρ́ωα ὃν ὑποκρίνομαι. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 12:1)
- "ἐν τοιαύτῃ τοίνυν ἑορτῇ καὶ ἱερομηνίᾳ ὁ τότε γελάσασ ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐκεῖνοσ ἐπὶ τῷ ὑποβολιμαίῳ Πυθαγόρᾳ ἰδὼν προσιόντα τὸν κατάπτυστον καὶ ἀλαζόνα, τὸν τῶν ἀλλοτρίων λόγων ὑποκριτήν ἐτύγχανε δὲ καὶ τὸν τρόπον ἀκριβῶσ εἰδὼσ αὐτοῦ καὶ τὴν ἄλλην ἀσέλγειαν καὶ μιαρίαν τοῦ βίου καὶ ἃ ποιεῖν ἐλέγετο καὶ ἃ ποιῶν κατείληπτο ^ Ὥρα ἡμῖν,’ ἔφη πρόσ τινα τῶν ἑταίρων, ’ ἐκτρέπεσθαι τὸ δυσάντητον τοῦτο θέαμα, ὃσ φανεὶσ ἐοίκε τὴν ἡδίστην ἡμέραν ἀποφράδα ἡμῖν ποιήσειν. (Lucian, Pseudologista, (no name) 5:16)
- ἀγένειον τοῦτο ὡσ ἀληθῶσ εἴρηκασ, ἔτι παιδαγωγοῦ τινοσ δεόμενον, συνήγορον ἐν συνουσίᾳ φιλοσόφων παραστήσασθαι ἑρμηνεύσοντα πρὸσ τοὺσ παρόντασ ἅπερ ἂν δοκῇ Τιμοκλεῖ, καὶ τὸν μὲν Δᾶμιν αὐτοπρόσωπον καὶ δι’ αὑτοῦ λέγειν, τὸν δὲ ὑποκριτῇ προσχρώμενον ἰδίᾳ πρὸσ τὸ οὖσ ἐκείνῳ ὑποβάλλειν τὰ δοκοῦντα, τὸν ὑποκριτὴν δὲ ῥητορεύειν, οὐδ’ αὐτὸν ἴσωσ συνιέντα ὅ τι ἀκούσειε. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 29:3)
Synonyms
-
one who answers
-
actor