Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπερκομίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπερκομίζω ὑπερκομιῶ

Structure: ὑπερ (Prefix) + κομίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερκομίζω ὑπερκομίζεις ὑπερκομίζει
Dual ὑπερκομίζετον ὑπερκομίζετον
Plural ὑπερκομίζομεν ὑπερκομίζετε ὑπερκομίζουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπερκομίζω ὑπερκομίζῃς ὑπερκομίζῃ
Dual ὑπερκομίζητον ὑπερκομίζητον
Plural ὑπερκομίζωμεν ὑπερκομίζητε ὑπερκομίζωσιν*
OptativeSingular ὑπερκομίζοιμι ὑπερκομίζοις ὑπερκομίζοι
Dual ὑπερκομίζοιτον ὑπερκομιζοίτην
Plural ὑπερκομίζοιμεν ὑπερκομίζοιτε ὑπερκομίζοιεν
ImperativeSingular ὑπερκόμιζε ὑπερκομιζέτω
Dual ὑπερκομίζετον ὑπερκομιζέτων
Plural ὑπερκομίζετε ὑπερκομιζόντων, ὑπερκομιζέτωσαν
Infinitive ὑπερκομίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερκομιζων ὑπερκομιζοντος ὑπερκομιζουσα ὑπερκομιζουσης ὑπερκομιζον ὑπερκομιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερκομίζομαι ὑπερκομίζει, ὑπερκομίζῃ ὑπερκομίζεται
Dual ὑπερκομίζεσθον ὑπερκομίζεσθον
Plural ὑπερκομιζόμεθα ὑπερκομίζεσθε ὑπερκομίζονται
SubjunctiveSingular ὑπερκομίζωμαι ὑπερκομίζῃ ὑπερκομίζηται
Dual ὑπερκομίζησθον ὑπερκομίζησθον
Plural ὑπερκομιζώμεθα ὑπερκομίζησθε ὑπερκομίζωνται
OptativeSingular ὑπερκομιζοίμην ὑπερκομίζοιο ὑπερκομίζοιτο
Dual ὑπερκομίζοισθον ὑπερκομιζοίσθην
Plural ὑπερκομιζοίμεθα ὑπερκομίζοισθε ὑπερκομίζοιντο
ImperativeSingular ὑπερκομίζου ὑπερκομιζέσθω
Dual ὑπερκομίζεσθον ὑπερκομιζέσθων
Plural ὑπερκομίζεσθε ὑπερκομιζέσθων, ὑπερκομιζέσθωσαν
Infinitive ὑπερκομίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερκομιζομενος ὑπερκομιζομενου ὑπερκομιζομενη ὑπερκομιζομενης ὑπερκομιζομενον ὑπερκομιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερκομίω ὑπερκομίεις ὑπερκομίει
Dual ὑπερκομίειτον ὑπερκομίειτον
Plural ὑπερκομίουμεν ὑπερκομίειτε ὑπερκομίουσιν*
OptativeSingular ὑπερκομίοιμι ὑπερκομίοις ὑπερκομίοι
Dual ὑπερκομίοιτον ὑπερκομιοίτην
Plural ὑπερκομίοιμεν ὑπερκομίοιτε ὑπερκομίοιεν
Infinitive ὑπερκομίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερκομιων ὑπερκομιουντος ὑπερκομιουσα ὑπερκομιουσης ὑπερκομιουν ὑπερκομιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπερκομίουμαι ὑπερκομίει, ὑπερκομίῃ ὑπερκομίειται
Dual ὑπερκομίεισθον ὑπερκομίεισθον
Plural ὑπερκομιοῦμεθα ὑπερκομίεισθε ὑπερκομίουνται
OptativeSingular ὑπερκομιοίμην ὑπερκομίοιο ὑπερκομίοιτο
Dual ὑπερκομίοισθον ὑπερκομιοίσθην
Plural ὑπερκομιοίμεθα ὑπερκομίοισθε ὑπερκομίοιντο
Infinitive ὑπερκομίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπερκομιουμενος ὑπερκομιουμενου ὑπερκομιουμενη ὑπερκομιουμενης ὑπερκομιουμενον ὑπερκομιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to carry over

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION