Sense

1. to carry or bring together, collect, to bring together to oneself, collect, to claim, to be heaped together, are gained both at once
2. to gather in, store up, house, for carrying
3. to help in burying

Examples

• "γεωργοῦ γὰρ αἴρασ καὶ ὀνωνίδασ ἀντὶ πυρῶν καὶ κριθῶν συγκομίζειν ἐθέλοντοσ οὐδὲν διαφέρει τύραννοσ ἀνδραπόδων μᾶλλον ἄρχειν ἢ ἀνδρῶν βουλόμενοσ· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 2 11:6)
• οὗτοσ, σὲ φωνῶ τόνδε τὸν νεκρὸν χεροῖν μὴ συγκομίζειν, ἀλλ’ ἐᾶν ὅπωσ ἔχει. (Sophocles, Ajax, episode 2:7)
• ἐκ δὲ τούτου συνεβεβήκει τοῖσ Ῥωμαίοισ οὐχ ὃν ἐβούλοντο ἐκλέξασθαι τόπον εἰσ στρατοπεδείαν, ἀλλ’ ὃν ἔδωκεν αὐτοῖσ ὁ καιρόσ, ἔνθα οὔθ’ ἵπποισ χιλὸν εὔπορον ἦν λαμβάνειν, ὄρεσι περικλειομένου τοῦ τόπου ψιλοῖσ καὶ δυσβάτοισ, οὔθ’ ἑαυτοῖσ τροφὰσ ἐκ τῆσ πολεμίασ συγκομίζειν, ἐπειδὴ κατανάλωντο ἃσ οἴκοθεν ἔφερον, οὔτε μεταστρατοπεδεύσασθαι τῶν πολεμίων ἀντικαθημένων καὶ κωλυόντων τὰσ ἐξόδουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 23 4:1)
• τούτῳ οὖν ὁ Κρίτων, ὁπότε συγκομίζοι ἢ σῖτον ἢ ἔλαιον ἢ οἶνον ἢ ἔρια ἤ τι ἄλλο τῶν ἐν ἀγρῷ γιγνομένων χρησίμων πρὸσ τὸν βίον, ἀφελὼν <ἂν> ἔδωκε· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 9 6:3)
• τὰ μὲν δὴ χρήματα ὧδε τῷ Σύλλᾳ συνεκομίζετο, καὶ κακῶν ἄδην εἶχεν ἡ Ἀσία· (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 4:3)

Similar forms

• συγκομιδῆς (10)
• συγκομιδὴν (8)
• συγκομίζειν (5)
• συγκομιδὰς (5)
• συγκομιδήν (4)
• συγκομίζεται (3)
• συγκομίσαι (2)
• συγκομίζων (2)
• συγκομισθὲν (2)
• συγκομίζοι (2)
• συγκομιδὴ (1)
• συγκομιστοὶ (1)
• συγκομίζομαι (1)
• συγκομιστός (1)
• συγκομίσωσιν (1)
• συγκομιδῇ (1)
• συγκομιστόν (1)
• συγκομίζοντα (1)
• συγκομιδαί (1)
• συγκομίσας (1)
• συγκομίσωσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.