Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπατικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑπατικός

Structure: ὑπατικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. of or pertaining to a consul, consular
  2. of consular rank

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ὑπατικός ὑπατική ὑπάτικον
Genitive ὑπατικοῦ ὑπατικῆς ὑπατίκου
Dative ὑπατικῷ ὑπατικῇ ὑπατίκῳ
Accusative ὑπατικόν ὑπατικήν ὑπάτικον
Vocative ὑπατικέ ὑπατική ὑπάτικον
DualN/A/V ὑπατικώ ὑπατικᾱ́ ὑπατίκω
G/D ὑπατικοῖν ὑπατικαῖν ὑπατίκοιν
PluralNominative ὑπατικοί ὑπατικαί ὑπάτικα
Genitive ὑπατικῶν ὑπατικῶν ὑπατίκων
Dative ὑπατικοῖς ὑπατικαῖς ὑπατίκοις
Accusative ὑπατικούς ὑπατικᾱ́ς ὑπάτικα
Vocative ὑπατικοί ὑπατικαί ὑπάτικα
Positive Comparative Superlative
Adjective ὑπατικός ὑπατικοῦ ὑπατικώτερος ὑπατικωτεροῦ ὑπατικώτατος ὑπατικωτατοῦ
Adverb ὑπατίκως ὑπατικώτερον ὑπατικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπέμψαμέν σε, ὦ Φαβρίκιε, πρεσβευτὴν σὺν ἑτέροισ δυσὶν ὑπατικοῖσ ἀνδράσι πρὸσ βασιλέα Πύρρον ὑπὲρ αἰχμαλώτων λύσεωσ διαλεξόμενον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 17 2:1)
  • τοιᾷδε μὲν ἡ βουλὴ γνώμῃ τὸν Ἀντώνιον εἶχεν ἐν ὀργῇ, ἀναθέμενοι δὲ τὴν ψῆφον, ὡσ ὁ δήμαρχοσ ἐκέλευεν, ἐψηφίσαντο ὅμωσ Δέκμον τε ἐπαινέσαι οὐκ ἐκστάντα Ἀντωνίῳ τῆσ Κελτικῆσ, καὶ τοῖσ ὑπάτοισ Ἱρτίῳ καὶ Πάνσᾳ Καίσαρα συστρατηγεῖν οὗ νῦν ἔχει στρατοῦ, ἐπίχρυσόν τε αὐτοῦ εἰκόνα τεθῆναι καὶ γνώμην αὐτὸν ἐσφέρειν ἐν τοῖσ ὑπατικοῖσ ἤδη καὶ τὴν ὑπατείαν αὐτὴν μετιέναι τοῦ νόμου θᾶσσον ἔτεσι δέκα, ἔκ τε τοῦ δημοσίου δοθῆναι τοῖσ τέλεσι τοῖσ ἐσ αὐτὸν ἀπὸ Ἀντωνίου μεταστᾶσιν, ὅσον αὐτοῖσ ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τῇ νίκῃ δώσειν ὑπέσχετο. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 8 3:7)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION