Hellas Alive Dictionary - υπατικος

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ὑπατικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὑπατικός

Structure: ὑπατικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

of or pertaining to a consul, consular
of consular rank

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	ὑπατικός	ὑπατική	ὑπάτικον
	Genitive	ὑπατικοῦ	ὑπατικῆς	ὑπατίκου
	Dative	ὑπατικῷ	ὑπατικῇ	ὑπατίκῳ
	Accusative	ὑπατικόν	ὑπατικήν	ὑπάτικον
	Vocative	ὑπατικέ	ὑπατική	ὑπάτικον
Dual	N/A/V	ὑπατικώ	ὑπατικᾱ́	ὑπατίκω
Dual	G/D	ὑπατικοῖν	ὑπατικαῖν	ὑπατίκοιν
Plural	Nominative	ὑπατικοί	ὑπατικαί	ὑπάτικα
	Genitive	ὑπατικῶν	ὑπατικῶν	ὑπατίκων
	Dative	ὑπατικοῖς	ὑπατικαῖς	ὑπατίκοις
	Accusative	ὑπατικούς	ὑπατικᾱ́ς	ὑπάτικα
	Vocative	ὑπατικοί	ὑπατικαί	ὑπάτικα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ὑπατικός ὑπατικοῦ	ὑπατικώτερος ὑπατικωτεροῦ	ὑπατικώτατος ὑπατικωτατοῦ
Adverb	ὑπατίκως	ὑπατικώτερον	ὑπατικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ Καίσαρα καὶ Σεβαστὸν ἀνηγόρευον, ἔτι τῶν νεκρῶν ἀκεφάλων ἐν ταῖσ ὑπατικαῖσ ἐσθῆσιν ἐρριμμένων ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ. (Plutarch, Galba, chapter 28 1:3)
ἔλεγεν οὖν ὁ Κάτων ὅτι τῆσ μὲν στρατηγίασ οὐ κατὰ γνώμην ἐξέπεσε τῶν πολλῶν, ἀλλὰ βιασθέντων ἢ διαφθαρέντων, ἐν δὲ ταῖσ ὑπατικαῖσ ψήφοισ μηδεμιᾶσ κακουργίασ γενομένησ ἔγνω καὶ τῷ δήμῳ προσκεκρουκὼσ διὰ τὸν αὑτοῦ τρόπον, ὃν οὔτε μεταθέσθαι πρὸσ ἑτέρων χάριν οὔτε χρώμενον ὁμοίῳ πάλιν ὅμοια παθεῖν νοῦν ἔχοντοσ ἀνδρόσ ἐστι· (Plutarch, Cato the Younger, chapter 50 3:1)

Related

συνάρχω (to rule jointly with)
σύναρχος (a partner in office)
ἀντιστράτηγος (the enemy's general)
ὑπατεύω (to be consul)
θριαμβικός (triumphal)
ὑποστράτηγος (a lieutenant-general)
τιμητός (rateable)
τιμητικός (estimative)
συνύπατος (a colleague in the consulship)
μάλιον (a lock of hair)
θριαμβεύω (to triumph)
Σπαρτάκειος (of Spartacus)
τιμητεία (the censorship)
Μαρσός (one of the Marsi)
ἀριστοκρατικός (aristocratical)
δικτάτωρ (dictator)
γαίω (to exult)
γάιος (on land)
φιλόγελως (laughter-loving)
χιλιαρχία (the office or post)
ἀντίπαις (like a boy or child)
συγκλητικός (of senatorial rank)
φιλόπατρις (loving one's country)
τιμητής (a valuer)
ἀνθύπατος (proconsul)
πεντάκις (five times)
αὐτοκράτωρ (absolute ruler)
ἐπιμένω (to stay on)
στασιώτης (the members of a party or faction)
ναυαρχία (the command of a fleet)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

SEARCH

MENU NAVIGATION