Hellas Alive Dictionary - τιμωρος

Ancient Greek-English Dictionary

τιμωρός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τιμωρός τιμωρόν

Structure: τιμωρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: timh/, a)ei/rw

Sense

upholding honour;
helping, aiding, succouring, a helper, aider, tutelary
assisting one who has suffered wrong, avenging, an avenger, helping, to vengeance for, for vengeance

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	τιμωρός	τίμωρον
	Genitive	τιμωροῦ	τιμώρου
	Dative	τιμωρῷ	τιμώρῳ
	Accusative	τιμωρόν	τίμωρον
	Vocative	τιμωρέ	τίμωρον
Dual	N/A/V	τιμωρώ	τιμώρω
Dual	G/D	τιμωροῖν	τιμώροιν
Plural	Nominative	τιμωροί	τίμωρα
	Genitive	τιμωρῶν	τιμώρων
	Dative	τιμωροῖς	τιμώροις
	Accusative	τιμωρούς	τίμωρα
	Vocative	τιμωροί	τίμωρα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	τιμωρός τιμωροῦ	τιμωρότερος τιμωροτεροῦ	τιμωρότατος τιμωροτατοῦ
Adverb	τιμώρως	τιμωρότερον	τιμωρότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

σὺ δέ, ὦ τύραννε, μέγαν σοὶ προσλαβὼν καὶ αὐτὸσ τιμωρόν, καινουργὲ τῶν βασάνων καὶ πολέμιε τῶν ἀληθῶσ εὐσεβούντων (Septuagint, Liber Maccabees IV 11:23)
ταῦτα, ὦ φιλότησ, ὀλίγα ἐκ πολλῶν δείγματοσ ἕνεκα γράψαι ἠξίωσα, καὶ σοὶ μὲν χαριζόμενοσ, ἀνδρὶ ἑταίρῳ καὶ φίλῳ καὶ ὃν ἐγὼ πάντων μάλιστα θαυμάσασ ἔχω ἐπί τε σοφίᾳ καὶ τῷ πρὸσ ἀλήθειαν ἔρωτι καὶ τρόπου πραότητι καὶ ἐπιεικείᾳ καὶ γαλήνῃ βίου καὶ δεξιότητι πρὸσ τοὺσ συνόντασ, τὸ πλέον δέ, ‐ ὅπερ καὶ σοὶ ἥδιον, ‐ Ἐπικούρῳ τιμωρῶν, ἀνδρὶ ὡσ ἀληθῶσ ἱερῷ καὶ θεσπεσίῳ τὴν φύσιν καὶ μόνῳ μετ’ ἀληθείασ τὰ καλὰ ἐγνωκότι καὶ παραδεδωκότι καὶ ἐλευθερωτῇ τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ. (Lucian, Alexander, (no name) 61:1)
εἰ δὲ τοὔμπαλιν, σύ μοι γενοῦ τιμωρὸσ ἀνδρόσ, ἀνοσιωτάτου ξένου, ὃσ οὔτε τοὺσ γῆσ νέρθεν οὔτε τοὺσ ἄνω δείσασ δέδρακεν ἔργον ἀνοσιώτατον, κοινῆσ τραπέζησ πολλάκισ τυχὼν ἐμοί, ξενίασ τ’ ἀριθμῷ πρῶτ’ ἔχων ἐμῶν φίλων, τυχὼν δ’ ὅσων δεῖ ‐ . (Euripides, Hecuba, episode, iambics 1:27)
ὦ δέσποτ’, ὦ μέγιστον Ἕλλησιν φάοσ, πιθοῦ, παράσχεσ χεῖρα τῇ πρεσβύτιδι τιμωρόν, εἰ καὶ μηδέν ἐστιν, ἀλλ’ ὅμωσ. (Euripides, Hecuba, episode, iambics 5:11)
δὸσ δῆτα πατρὸσ τοῖσδε τιμωρὸν δίκην. (Euripides, episode, lyric 3:4)
καὶ Δίωνοσ μὲν τιμωρὸσ οὐδεὶσ ἐφάνη πεσόντοσ· (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 5 1:1)
"ὅταν ἀναιρεθῶσι μὲν οἱ νόμοι, μένωσι δ’ οἱ πρὸσ ἡδονὴν παρακαλοῦντεσ λόγοι, πρόνοια δὲ θεῶν μὴ νομίζηται, σοφοὺσ δ’ ἡγῶνται τοὺσ τῷ καλῷ προσπτύοντασ, ἂν ἡδονὴ μὴ προσῇ χλευάζωσι δὲ ταῦτα καὶ γελῶσιν ἔστιν Δίκησ ὀφθαλμόσ, ὃσ τὰ πάνθ’ ὁρᾷ καί πέλασ γὰρ ἑστὼσ ὁ θεὸσ ἐγγύθεν βλέπει καὶ ὁ μὲν θεόσ, ὥσπερ δὴ καὶ ὁ παλαιὸσ λόγοσ, ἀρχήν τε καὶ μέσα καὶ τελευτὴν ἔχων τοῦ παντὸσ εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενοσ τῷ δ’ ἕπεται Δίκη, τῶν ἀπολειπομένων τιμωρὸσ τοῦ θείου νόμου. (Plutarch, Adversus Colotem, section 30 1:5)
ἔλεγεν οὖν ἕκαστα φράζων ὁ τοῦ Θεσπεσίου συγγενὴσ οὐδὲν γὰρ οὕτω κωλύει τὰσ ψυχὰσ ὀνόματι τῶν ἀνθρώπων προσαγορεύειν ὡσ Ἀδράστεια μέν, Ἀνάγκησ καὶ Διὸσ θυγάτηρ, ἐπὶ πᾶσι τιμωρὸσ ἀνωτάτω τέτακται τοῖσ ἀδικήμασι· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 25:2)
ὁ μέντοι μέγασ αὐτοῦ δαίμων, ᾧ παρὰ τὸν βίον ἐχρήσατο, καὶ τελευτήσαντοσ ἐπηκολούθησε τιμωρὸσ τοῦ φόνου, διά τε γῆσ πάσησ καὶ θαλάττησ ἐλαύνων καὶ ἀνιχνεύων ἄχρι τοῦ μηδένα λιπεῖν τῶν ἀπεκτονότων, ἀλλὰ καὶ τοὺσ καθ’ ὁτιοῦν ἢ χειρὶ τοῦ ἔργου θιγόντασ ἢ γνώμησ μετασχόντασ ἐπεξελθεῖν. (Plutarch, Caesar, chapter 69 2:1)

Synonyms

upholding honour
- γαιήοχος (earth-upholding)
- ἔντιμος (honoured, in honour)
- ἔντιμος (in honour)
- γεράσμιος (honouring)
- γεράσμιος (honoured)
- τιμάοχος (having honour)

τῖμος ()
ἰσόθεος (equal to the gods)
ψευδώνυμος (under a false name)
ἐνάρετος (virtuous)
μετουσία (participation)
ἀτιμάζω (to hold in no honour)
εὐκτός (wished for)
εὐφημία (the use of words of good omen)
πλουτίζω (to make wealthy)
εὐποιητικός (beneficent)
ἀθανασίᾱ (immortality)
τυραννοκτόνος (slayer of a tyrant)
ἀειζώων (ever-living)
πρόσρημα (an address)
ἄκομψος (unadorned)
σίλλος (squint-eyed)
ἀτῑμίᾱ (dishonor)
πανευδαίμων (quite happy)
δωρέω (to give)
ἀφαίρεσις (a taking away)
ἀγαθοποιός (doing good)
ἀχάριτος (ungrateful)
περιπόθητος (much-beloved)
φιλοθέωρος ()
φιλόθεος (loving God)
προπηλακίζω (to bespatter with mud or to trample in the mire)
προπάτωρ (the first founder of a family)
σεμνύνω (to exalt)
ἔπαινος (approval)
φιλόφιλος (loving one's friends)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

τιμωρός

Sense

Declension

Examples

Synonyms

upholding honour

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

τιμωρός

Sense

Declension

Examples

Synonyms

upholding honour

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어