τιμωρός
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
τιμωρός
τιμωρόν
Structure:
τιμωρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- upholding honour;
- helping, aiding, succouring, a helper, aider, tutelary
- assisting one who has suffered wrong, avenging, an avenger, helping, to vengeance for, for vengeance
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ δὲ τοὔμπαλιν, σύ μοι γενοῦ τιμωρὸσ ἀνδρόσ, ἀνοσιωτάτου ξένου, ὃσ οὔτε τοὺσ γῆσ νέρθεν οὔτε τοὺσ ἄνω δείσασ δέδρακεν ἔργον ἀνοσιώτατον, κοινῆσ τραπέζησ πολλάκισ τυχὼν ἐμοί, ξενίασ τ’ ἀριθμῷ πρῶτ’ ἔχων ἐμῶν φίλων, τυχὼν δ’ ὅσων δεῖ ‐ . (Euripides, Hecuba, episode, iambics 1:27)
- καὶ Δίωνοσ μὲν τιμωρὸσ οὐδεὶσ ἐφάνη πεσόντοσ· (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 5 1:1)
- "ὅταν ἀναιρεθῶσι μὲν οἱ νόμοι, μένωσι δ’ οἱ πρὸσ ἡδονὴν παρακαλοῦντεσ λόγοι, πρόνοια δὲ θεῶν μὴ νομίζηται, σοφοὺσ δ’ ἡγῶνται τοὺσ τῷ καλῷ προσπτύοντασ, ἂν ἡδονὴ μὴ προσῇ χλευάζωσι δὲ ταῦτα καὶ γελῶσιν ἔστιν Δίκησ ὀφθαλμόσ, ὃσ τὰ πάνθ’ ὁρᾷ καί πέλασ γὰρ ἑστὼσ ὁ θεὸσ ἐγγύθεν βλέπει καὶ ὁ μὲν θεόσ, ὥσπερ δὴ καὶ ὁ παλαιὸσ λόγοσ, ἀρχήν τε καὶ μέσα καὶ τελευτὴν ἔχων τοῦ παντὸσ εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενοσ τῷ δ’ ἕπεται Δίκη, τῶν ἀπολειπομένων τιμωρὸσ τοῦ θείου νόμου. (Plutarch, Adversus Colotem, section 30 1:5)
- ἔλεγεν οὖν ἕκαστα φράζων ὁ τοῦ Θεσπεσίου συγγενὴσ οὐδὲν γὰρ οὕτω κωλύει τὰσ ψυχὰσ ὀνόματι τῶν ἀνθρώπων προσαγορεύειν ὡσ Ἀδράστεια μέν, Ἀνάγκησ καὶ Διὸσ θυγάτηρ, ἐπὶ πᾶσι τιμωρὸσ ἀνωτάτω τέτακται τοῖσ ἀδικήμασι· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 22 25:2)
- ὁ μέντοι μέγασ αὐτοῦ δαίμων, ᾧ παρὰ τὸν βίον ἐχρήσατο, καὶ τελευτήσαντοσ ἐπηκολούθησε τιμωρὸσ τοῦ φόνου, διά τε γῆσ πάσησ καὶ θαλάττησ ἐλαύνων καὶ ἀνιχνεύων ἄχρι τοῦ μηδένα λιπεῖν τῶν ἀπεκτονότων, ἀλλὰ καὶ τοὺσ καθ’ ὁτιοῦν ἢ χειρὶ τοῦ ἔργου θιγόντασ ἢ γνώμησ μετασχόντασ ἐπεξελθεῖν. (Plutarch, Caesar, chapter 69 2:1)
Synonyms
-
upholding honour
