τιμητής
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
τιμητής
τιμητοῦ
Structure:
τιμητ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a valuer, estimater
- the censor, who assessed the property
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐὰν δὲ μὴ συμβαίνωσιν ἀλλήλοισ, τιμητὰσ ἑλέσθαι τρεῖσ ἑκάτερον, καὶ ἥντιν’ ἂν οὗτοι τάξωσιν τιμὴν λαμβάνειν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 39 3:2)
- τιμητὰσ δὲ τούτουσ προσηγόρευον, ἐξουσίαν ἔχοντασ ἀφελέσθαι μὲν ἵππον, ἐκβαλεῖν δὲ συγκλήτου τὸν ἀκολάστωσ βιοῦντα καὶ ἀτάκτωσ, οὗτοι δὲ καὶ τὰ τιμήματα τῶν οὐσιῶν λαμβάνοντεσ ἐπεσκόπουν, καὶ ταῖσ ἀπογραφαῖσ τὰ γένη καὶ τὰσ πολιτείασ διέκρινον· (Plutarch, Marcus Cato, chapter 16 2:2)
- ἔθουσ δὲ ὄντοσ ἐν Ῥώμῃ τοῖσ ἱππεῦσιν, ὅταν στρατεύσωνται τὸν νόμιμον χρόνον, ἄγειν τὸν ἵππον εἰσ ἀγορὰν ἐπὶ τοὺσ δύο ἄνδρασ, οὓσ τιμητὰσ καλοῦσι , καὶ καταριθμησαμένουσ τὰσ στρατείασ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ ὑφ’ οἷσ ἐστρατεύσαντο τυγχάνειν ἐπαίνων ἢ ψόγων τῶν προσηκόντων ὑπατεύων ὁ Πομπήιοσ κατήγαγεν αὐτὸσ τὸν ἵππον ἐπὶ τοὺσ τιμητὰσ Γέλλιον καὶ Λέντλον· (Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, , section 61)
- ἔθοσ γάρ ἐστι Ῥωμαίων τοῖσ ἱππεῦσιν, ὅταν στρατεύσωνται τὸν νόμιμον χρόνον, ἄγειν εἰσ ἀγορὰν τὸν ἵππον ἐπὶ τούσ δύο ἄνδρασ οὓσ τιμητὰσ καλοῦσι, καὶ καταριθμησαμένουσ τῶν στρατηγῶν καὶ αὐτοκρατόρων ἕκαστον ὑφ’ οἷσ ἐστρατεύσαντο, καὶ δόντασ εὐθύνασ τῆσ στρατείασ ἀφίεσθαι. (Plutarch, Pompey, chapter 22 4:1)