Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνῳδός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συνῳδός

Structure: συνῳδ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: w)|dh/

Sense

  1. singing or sounding in unison with, responsive
  2. in harmony, accordant
  3. according with, in harmony with

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative συνῳδός σύνῳδον
Genitive συνῳδοῦ συνῴδου
Dative συνῳδῷ συνῴδῳ
Accusative συνῳδόν σύνῳδον
Vocative συνῳδέ σύνῳδον
DualN/A/V συνῳδώ συνῴδω
G/D συνῳδοῖν συνῴδοιν
PluralNominative συνῳδοί σύνῳδα
Genitive συνῳδῶν συνῴδων
Dative συνῳδοῖς συνῴδοις
Accusative συνῳδούς σύνῳδα
Vocative συνῳδοί σύνῳδα
Positive Comparative Superlative
Adjective συνῳδός συνῳδοῦ συνῳδότερος συνῳδοτεροῦ συνῳδότατος συνῳδοτατοῦ
Adverb συνῴδως συνῳδότερον συνῳδότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τάλαιν’, ὡσ ἐλελίζει ‐ τίσ ἄρ’ ὄρνισ, ἢ δρυὸσ ἢ ἐλάτασ ἀκροκόμοισ ἀμφὶ κλάδοισ ἑζομένα, μονομάτορσιν ὀδυρμοῖσ ἐμοῖσ ἄχεσι συνῳδόσ; (Euripides, Phoenissae, episode, lyric9)
  • σύμφωνοσ δὲ καὶ συνῳδὸσ καὶ ἡ Σωκράτουσ ἀπόκρισισ ταύτῃ φαίνεται. (Plutarch, De liberis educandis, section 8 10:1)
  • οὗτοσ τοίνυν, ἔφη, σοὶ οὐ συνῳδόσ· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 594:1)
  • τοῖσ μὲν οὖν λέγουσι τὴν ἀρετὴν ἢ ἀρετήν τινα συνῳδόσ ἐστιν ὁ λόγοσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 80:1)
  • οὐλὰσ δὲ σκίπωνι συνέμποροσ, ἅ τε συνῳδὸσ δίπλαξ, καὶ κοίτασ βλῆμα χαμαιλεχέοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 413 1:1)

Synonyms

  1. singing or sounding in unison with

  2. in harmony

  3. according with

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION