Sense

1. to dwell together, to live with
2. to live together, cohabit, marriage
3. he is associated, being versed
4. are associated, to cling closely
5. to colonise jointly with, to be thickly peopled

Similar forms

• συνοικεῖν (79)
• συνοίκους (42)
• συνοικοῦσαν (30)
• σύνοικον (28)
• συνοικῆσαι (26)
• συνοικῶν (20)
• συνοικίσαι (20)
• συνοικίζειν (18)
• σύνοικος (18)
• συνοικεῖ (17)
• συνοικισμὸν (16)
• συνοικίαν (15)
• σύνοικοι (14)
• συνοικισμοῦ (12)
• συνοικήσασαν (12)
• συνοικοῦντα (11)
• συνοικειοῦν (11)
• συνοικίσας (11)
• συνοικοῦσα (10)
• συνοικίας (10)
• συνοικέειν (8)
• συνοίκων (8)
• συνοίκεε (8)
• συνοικεῖται (7)
• συνοικήσας (7)
• συνοικήσει (6)
• συνοικήσασα (6)
• συνοικοῦσιν (6)
• συνοικήσειν (6)
• συνοικήσων (5)
• συνοικία (5)
• συνοικίᾳ (5)
• συνοικούσης (4)
• συνοικεῖς (4)
• συνοικῇ (4)
• συνοίκησιν (4)
• συνοικήσῃ (4)
• συνοικούσας (4)
• συνοικειῶν (4)
• σύνοικα (3)
• συνοικιεῖν (3)
• συνοικίζων (3)
• συνοικιῶν (3)
• συνοικήσεις (3)
• συνοικοῦσαι (3)
• συνοικισμόν (2)
• συνοικοῦσάν (2)
• σύνοικός (2)
• συνοικουσῶν (2)
• συνοίκοις (2)
• συνοικέει (2)
• συνοικισμὸς (2)
• συνοικοῦς (2)
• συνοικίσῃ (2)
• συνοικήσοντα (2)
• συνοικισμῷ (2)
• συνοικῆσαί (2)
• συνοικίζει (1)
• συνοικήσασά (1)
• συνοικήσετε (1)
• συνοικίσειν (1)
• συνοικιστήρ (1)
• σύνοικοί (1)
• σ[υνοικεῖν (1)
• συνοικέουσα (1)
• συνοικήσαντι (1)
• συνοικητῆρα (1)
• συνοικέῃ (1)
• συνοικείτω (1)
• συνοικησάσῃ (1)
• συνοικίαις (1)
• συνοικουρῇ (1)
• συνοικούσῃ (1)
• συνοικέων (1)
• συνοικήσουσα (1)
• συνοικιστήν (1)
• συνοικοῖ (1)
• συνοικοῦντ (1)
• συνοίκεον (1)
• συνοικήσαντα (1)
• συνοικήσασιν (1)
• συνοικήσι (1)
• συνοικήσωσι (1)
• συνοικέεις (1)
• συνοίκημα (1)
• συνοικήσεως (1)
• συνοικίαι (1)
• συνοικιῶ (1)
• συνοικοίη (1)
• συνοικοῦντι (1)
• συνοικῶνται (1)
• συνοικειοῖ (1)
• συνοικέͅται (1)
• συνοίκιά (1)
• συνοίκου (1)
• συνοικῶ (1)
• συνοικησάσης (1)
• συνοικήσητε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.