뜻

1. to dwell together, to live with
2. to live together, cohabit, marriage
3. he is associated, being versed
4. are associated, to cling closely
5. to colonise jointly with, to be thickly peopled

예문

• πλὴν ἀλλ̓ ἐκεῖναι μέν σοι κἂν ἐν γῇ μένουσι, τὸ δὲ Ἰδαῖον τουτὶ παιδίον ἁρπάσασ ἀνέπτησ, ὦ γενναιότατε θεῶν, καὶ συνοικεῖ ἡμῖν ἐπὶ κεφαλήν μοι ἐπαχθέν, οἰνοχοοῦν δὴ τῷ λόγῳ. (Lucian, Dialogi deorum, 3:2)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 3:2)

• καὶ δεῖ τῶν ψυχικῶν πρῶτον καὶ μέγιστον ἀριθμεῖν τὴν ἄγνοιαν, δι’ ἧσ ἀνήκεστοσ ἡ κακία τοῖσ πολλοῖσ συνοικεῖ καὶ συγκαταβιοῖ καὶ συναποθνῄσκει. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 2:3)

  (플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 2:3)

• καὶ δεῖ τῶν ψυχικῶν πρῶτον καὶ μέγιστον ἀριθμεῖν τὴν ἄνοιαν, δι’ ἧσ ἀνήκεστοσ ἡ κακία τοῖσ πολλοῖσ συνοικεῖ καὶ συγκαταβιοῖ καὶ συναποθνῄσκει. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 8:2)

  (플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 8:2)

• οὐδὲ πειθόμενον οὐδ’ ὁμολογοῦν τῷ φρονοῦντι τῆσ ψυχῆσ τὸ ἐπιθυμοῦν ἀλλὰ λυποῦν καὶ λυπούμενον καὶ καθειργόμενον ὑπ’ ἀνάγκησ ὥσπερ ἐν στάσει δυσμενὲσ καὶ πολέμιον συνοικεῖ· (Plutarch, De virtute morali, section 6 16:1)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 6 16:1)

• μεσότησ γὰρ οὐ γέγονεν ἐκ συμφωνίασ τοῦ χείρονοσ πρὸσ τὸ βέλτιον οὐδ’ ἀνῄρηται τοῦ πάθουσ τὸ ὑπερβάλλον, οὐδὲ πειθόμενον οὐδ’ ὁμολογοῦν τῷ φρονοῦντι τῆσ ψυχῆσ τὸ ἐπιθυμοῦν ἀλλὰ λυποῦν καὶ λυπούμενον καὶ καθειργόμενον ὑπ’ ἀνάγκησ ὥσπερ ἐν στάσει δυσμενὲσ καὶ πολέμιον συνοικεῖ· (Plutarch, De virtute morali, section 6 5:3)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 6 5:3)

유사 형태

• συνοικεῖν (79)
• συνοίκους (42)
• συνοικοῦσαν (30)
• σύνοικον (28)
• συνοικῆσαι (26)
• συνοικίσαι (20)
• συνοικῶν (20)
• συνοικίζειν (18)
• σύνοικος (18)
• συνοικεῖ (17)
• συνοικισμὸν (16)
• συνοικίαν (15)
• σύνοικοι (14)
• συνοικισμοῦ (12)
• συνοικήσασαν (12)
• συνοικοῦντα (11)
• συνοικειοῦν (11)
• συνοικίσας (11)
• συνοικοῦσα (10)
• συνοικίας (10)
• συνοικέειν (8)
• συνοίκων (8)
• συνοίκεε (8)
• συνοικεῖται (7)
• συνοικήσας (7)
• συνοικήσει (6)
• συνοικήσασα (6)
• συνοικοῦσιν (6)
• συνοικήσειν (6)
• συνοικήσων (5)
• συνοικία (5)
• συνοικίᾳ (5)
• συνοικειῶν (4)
• συνοικεῖς (4)
• συνοικῇ (4)
• συνοικούσης (4)
• συνοίκησιν (4)
• συνοικήσῃ (4)
• συνοικούσας (4)
• συνοικοῦσαι (3)
• σύνοικα (3)
• συνοικιεῖν (3)
• συνοικίζων (3)
• συνοικήσεις (3)
• συνοικιῶν (3)
• συνοικῆσαί (2)
• συνοικισμῷ (2)
• συνοικισμόν (2)
• συνοικοῦσάν (2)
• σύνοικός (2)
• συνοικουσῶν (2)
• συνοικέει (2)
• συνοίκοις (2)
• συνοικισμὸς (2)
• συνοικοῦς (2)
• συνοικήσοντα (2)
• συνοικίσῃ (2)
• συνοικησάσης (1)
• συνοικήσητε (1)
• συνοίκιά (1)
• συνοίκου (1)
• συνοικῶ (1)
• συνοικήσασά (1)
• συνοικήσετε (1)
• συνοικίζει (1)
• σ[υνοικεῖν (1)
• συνοικέουσα (1)
• συνοικήσαντι (1)
• συνοικίσειν (1)
• συνοικιστήρ (1)
• σύνοικοί (1)
• συνοικέῃ (1)
• συνοικείτω (1)
• συνοικησάσῃ (1)
• συνοικητῆρα (1)
• συνοικέων (1)
• συνοικήσουσα (1)
• συνοικίαις (1)
• συνοικουρῇ (1)
• συνοικούσῃ (1)
• συνοίκεον (1)
• συνοικήσαντα (1)
• συνοικήσασιν (1)
• συνοικήσι (1)
• συνοικιστήν (1)
• συνοικοῖ (1)
• συνοικοῦντ (1)
• συνοικέεις (1)
• συνοίκημα (1)
• συνοικήσεως (1)
• συνοικήσωσι (1)
• συνοικῶνται (1)
• συνοικειοῖ (1)
• συνοικέͅται (1)
• συνοικίαι (1)
• συνοικιῶ (1)
• συνοικοίη (1)
• συνοικοῦντι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.