Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνδιάγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνδιάγω συνδιάξω

Structure: συν (Prefix) + διάγ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go through together, to live together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιάγω συνδιάγεις συνδιάγει
Dual συνδιάγετον συνδιάγετον
Plural συνδιάγομεν συνδιάγετε συνδιάγουσιν*
SubjunctiveSingular συνδιάγω συνδιάγῃς συνδιάγῃ
Dual συνδιάγητον συνδιάγητον
Plural συνδιάγωμεν συνδιάγητε συνδιάγωσιν*
OptativeSingular συνδιάγοιμι συνδιάγοις συνδιάγοι
Dual συνδιάγοιτον συνδιαγοίτην
Plural συνδιάγοιμεν συνδιάγοιτε συνδιάγοιεν
ImperativeSingular συνδίαγε συνδιαγέτω
Dual συνδιάγετον συνδιαγέτων
Plural συνδιάγετε συνδιαγόντων, συνδιαγέτωσαν
Infinitive συνδιάγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαγων συνδιαγοντος συνδιαγουσα συνδιαγουσης συνδιαγον συνδιαγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιάγομαι συνδιάγει, συνδιάγῃ συνδιάγεται
Dual συνδιάγεσθον συνδιάγεσθον
Plural συνδιαγόμεθα συνδιάγεσθε συνδιάγονται
SubjunctiveSingular συνδιάγωμαι συνδιάγῃ συνδιάγηται
Dual συνδιάγησθον συνδιάγησθον
Plural συνδιαγώμεθα συνδιάγησθε συνδιάγωνται
OptativeSingular συνδιαγοίμην συνδιάγοιο συνδιάγοιτο
Dual συνδιάγοισθον συνδιαγοίσθην
Plural συνδιαγοίμεθα συνδιάγοισθε συνδιάγοιντο
ImperativeSingular συνδιάγου συνδιαγέσθω
Dual συνδιάγεσθον συνδιαγέσθων
Plural συνδιάγεσθε συνδιαγέσθων, συνδιαγέσθωσαν
Infinitive συνδιάγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαγομενος συνδιαγομενου συνδιαγομενη συνδιαγομενης συνδιαγομενον συνδιαγομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιάξω συνδιάξεις συνδιάξει
Dual συνδιάξετον συνδιάξετον
Plural συνδιάξομεν συνδιάξετε συνδιάξουσιν*
OptativeSingular συνδιάξοιμι συνδιάξοις συνδιάξοι
Dual συνδιάξοιτον συνδιαξοίτην
Plural συνδιάξοιμεν συνδιάξοιτε συνδιάξοιεν
Infinitive συνδιάξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαξων συνδιαξοντος συνδιαξουσα συνδιαξουσης συνδιαξον συνδιαξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιάξομαι συνδιάξει, συνδιάξῃ συνδιάξεται
Dual συνδιάξεσθον συνδιάξεσθον
Plural συνδιαξόμεθα συνδιάξεσθε συνδιάξονται
OptativeSingular συνδιαξοίμην συνδιάξοιο συνδιάξοιτο
Dual συνδιάξοισθον συνδιαξοίσθην
Plural συνδιαξοίμεθα συνδιάξοισθε συνδιάξοιντο
Infinitive συνδιάξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαξομενος συνδιαξομενου συνδιαξομενη συνδιαξομενης συνδιαξομενον συνδιαξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεδίαγον συνεδίαγες συνεδίαγεν*
Dual συνεδιάγετον συνεδιαγέτην
Plural συνεδιάγομεν συνεδιάγετε συνεδίαγον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεδιαγόμην συνεδιάγου συνεδιάγετο
Dual συνεδιάγεσθον συνεδιαγέσθην
Plural συνεδιαγόμεθα συνεδιάγεσθε συνεδιάγοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνδιάγειν δὲ μετ’ ἀλλήλων οὐκ ἔστι μὴ ἡδεῖσ ὄντασ μηδὲ χαίροντασ τοῖσ αὐτοῖσ, ὅπερ ἡ ἑταιρικὴ δοκεῖ ἔχειν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 51:2)
  • ἅμα γὰρ ἀμφοῖν γίνεται οὗ ὀρέγονται, εἰ τῷ συνδιάγειν χαίρουσιν· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 139:3)
  • συνδιάγειν τε ὁ τοιοῦτοσ ἑαυτῷ βούλεται· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 45:2)

Synonyms

  1. to go through together

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION