- οὐκοῦν καὶ ἡδονῆσ τρίτῳ εἰδώλῳ πρὸσ ἀλήθειαν ἀπ’ ἐκείνου συνοικοῖ ἄν, εἰ τὰ πρόσθεν ἀληθῆ; (Plato, Republic, book 9 433:1)
(플라톤, Republic, book 9 433:1)
- ἐγώ, φησίν, ὦ Δελφοί, καὶ παρὰ πᾶσι μὲν τοῖσ Ἕλλησι τοιοῦτοσ ὑπολαμβάνεσθαι ὁποῖόσ εἰμι, ἀλλὰ μὴ ὁποῖον ἡ παρὰ τῶν μισούντων καὶ φθονούντων φήμη ταῖσ τῶν ἀγνοούντων ἀκοαῖσ παραδέδωκεν, ἀντὶ τῶν πάντων ἀλλαξαίμην ἄν, μάλιστα δὲ παρ’ ὑμῖν, ὅσῳ ἱεροί τέ ἐστε καὶ πάρεδροι τοῦ Πυθίου καὶ μόνον οὐ σύνοικοι καὶ ὁμωρόφιοι τοῦ θεοῦ. (Lucian, Phalaris, book 1 1:3)
(루키아노스, Phalaris, book 1 1:3)
- ἔπειτα Πελασγῶν τινεσ τῶν οἰκούντων ἐν τῇ καλουμένῃ νῦν Θετταλίᾳ τὴν ἑαυτῶν ἀναγκασθέντεσ ἐκλιπεῖν σύνοικοι γίνονται τοῖσ Ἀβοριγῖσι καὶ κοινῇ μετ’ ἐκείνων ἐπολέμουν πρὸσ τοὺσ Σικελούσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 17 1:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 17 1:1)
- Ἀβοριγίνων δὲ κατεχόντων τὰ χωρία πρῶτοι μὲν αὐτοῖσ γίνονται σύνοικοι Πελασγοὶ πλάνητεσ ἐκ τῆσ τότε μὲν καλουμένησ Αἱμονίασ, νῦν δὲ Θετταλίασ, ἐν ᾗ χρόνον τινὰ ᾤκησαν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 1 4:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 1 4:1)
- εἰ δὲ χρεόν ἐστι τεκμαιρόμενον λέγειν τοῖσι νῦν ἔτι ἐοῦσι Πελασγῶν τῶν ὑπὲρ Τυρσηνῶν Κρηστῶνα πόλιν οἰκεόντων, οἳ ὅμουροι κοτὲ ἦσαν τοῖσι νῦν Δωριεῦσι καλεομένοισι οἴκεον δὲ τηνικαῦτα γῆν τὴν νῦν Θεσσαλιῶτιν καλεομένην, καὶ τῶν Πλακίην τε καὶ Σκυλάκην Πελασγῶν οἰκησάντων ἐν Ἑλλησπόντῳ, οἳ σύνοικοι ἐγένοντο Ἀθηναίοισι, καὶ ὅσα ἄλλα Πελασγικὰ ἐόντα πολίσματα τὸ οὔνομα μετέβαλε· (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 57 2:2)
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 57 2:2)