뜻

1. to dwell together, to live with
2. to live together, cohabit, marriage
3. he is associated, being versed
4. are associated, to cling closely
5. to colonise jointly with, to be thickly peopled

예문

• ἔστι τοίνυν ὁ Ὄλυμποσ κύκλῳ μὲν εὖ συνοικούμενοσ, ἐν δὲ τοῖσ ὕψεσι δρυμοὺσ ἐξαισίουσ ἔχων καὶ λῃστήρια δυναμένουσ ἐκτρέφειν τόπουσ εὐερκεῖσ, ἐν οἷσ καὶ τύραννοι συνίστανται πολλάκισ δυνάμενοι συμμεῖναι πολὺν χρόνον, καθάπερ Κλέων ὁ καθ’ ἡμᾶσ τῶν λῃστηρίων ἡγεμών. (Strabo, Geography, Book 12, chapter 8 12:4)

  (스트라본, 지리학, Book 12, chapter 8 12:4)

• μετὰ τοίνυν Δαίδαλα τὰ τῶν Ῥοδίων ὄροσ ἐστὶ τῆσ Λυκίασ ὁμώνυμον αὐτοῖσ Δαίδαλα, ἀφ’ οὗ λαμβάνει τὴν ἀρχὴν ὁ παράπλουσ ἅπασ ὁ Λυκιακόσ, σταδίων μὲν ὢν χιλίων ἑπτακοσίων εἴκοσι, τραχὺσ δὲ καὶ χαλεπόσ, ἀλλ’ εὐλίμενοσ σφόδρα καὶ ὑπὸ ἀνθρώπων συνοικούμενοσ σωφρόνων· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 3 4:1)

  (스트라본, 지리학, Book 14, chapter 3 4:1)

유사 형태

• συνοικεῖν (79)
• συνοίκους (42)
• συνοικοῦσαν (30)
• σύνοικον (28)
• συνοικῆσαι (26)
• συνοικῶν (20)
• συνοικίσαι (20)
• συνοικίζειν (18)
• σύνοικος (18)
• συνοικεῖ (17)
• συνοικισμὸν (16)
• συνοικίαν (15)
• σύνοικοι (14)
• συνοικισμοῦ (12)
• συνοικήσασαν (12)
• συνοικειοῦν (11)
• συνοικίσας (11)
• συνοικοῦντα (11)
• συνοικοῦσα (10)
• συνοικίας (10)
• συνοίκεε (8)
• συνοικέειν (8)
• συνοίκων (8)
• συνοικεῖται (7)
• συνοικήσας (7)
• συνοικήσασα (6)
• συνοικοῦσιν (6)
• συνοικήσειν (6)
• συνοικήσει (6)
• συνοικίᾳ (5)
• συνοικήσων (5)
• συνοικία (5)
• συνοικήσῃ (4)
• συνοικούσας (4)
• συνοικειῶν (4)
• συνοικεῖς (4)
• συνοικῇ (4)
• συνοικούσης (4)
• συνοίκησιν (4)
• συνοικιεῖν (3)
• συνοικίζων (3)
• συνοικήσεις (3)
• συνοικιῶν (3)
• συνοικοῦσαι (3)
• σύνοικα (3)
• σύνοικός (2)
• συνοικουσῶν (2)
• συνοικέει (2)
• συνοίκοις (2)
• συνοικισμὸς (2)
• συνοικοῦς (2)
• συνοικήσοντα (2)
• συνοικίσῃ (2)
• συνοικῆσαί (2)
• συνοικισμῷ (2)
• συνοικισμόν (2)
• συνοικοῦσάν (2)
• συνοικέῃ (1)
• συνοικείτω (1)
• συνοικησάσῃ (1)
• συνοικητῆρα (1)
• συνοικέων (1)
• συνοικήσουσα (1)
• συνοικίαις (1)
• συνοικουρῇ (1)
• συνοικούσῃ (1)
• συνοίκεον (1)
• συνοικήσαντα (1)
• συνοικήσασιν (1)
• συνοικήσι (1)
• συνοικιστήν (1)
• συνοικοῖ (1)
• συνοικοῦντ (1)
• συνοικέεις (1)
• συνοίκημα (1)
• συνοικήσεως (1)
• συνοικήσωσι (1)
• συνοικειοῖ (1)
• συνοικέͅται (1)
• συνοικίαι (1)
• συνοικιῶ (1)
• συνοικοίη (1)
• συνοικοῦντι (1)
• συνοικῶνται (1)
• συνοικησάσης (1)
• συνοικήσητε (1)
• συνοίκιά (1)
• συνοίκου (1)
• συνοικῶ (1)
• συνοικήσασά (1)
• συνοικήσετε (1)
• συνοικίζει (1)
• σ[υνοικεῖν (1)
• συνοικέουσα (1)
• συνοικήσαντι (1)
• συνοικίσειν (1)
• συνοικιστήρ (1)
• σύνοικοί (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.