Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνοικίζω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: synoikizō

Principal Part: συνοικίζω συνοικιῶ συνῴκικα

Structure: συν (Prefix) + οἰκίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make to live with, to give, in marriage
  2. to combine in one city, unite under a capital or metropolis, been regularly formed
  3. to join in peopling or colonising
  4. to unite, associate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικίζω συνοικίζεις συνοικίζει
Dual συνοικίζετον συνοικίζετον
Plural συνοικίζομεν συνοικίζετε συνοικίζουσι(ν)
SubjunctiveSingular συνοικίζω συνοικίζῃς συνοικίζῃ
Dual συνοικίζητον συνοικίζητον
Plural συνοικίζωμεν συνοικίζητε συνοικίζωσι(ν)
OptativeSingular συνοικίζοιμι συνοικίζοις συνοικίζοι
Dual συνοικίζοιτον συνοικιζοίτην
Plural συνοικίζοιμεν συνοικίζοιτε συνοικίζοιεν
ImperativeSingular συνοίκιζε συνοικιζέτω
Dual συνοικίζετον συνοικιζέτων
Plural συνοικίζετε συνοικιζόντων, συνοικιζέτωσαν
Infinitive συνοικίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικιζων συνοικιζοντος συνοικιζουσα συνοικιζουσης συνοικιζον συνοικιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικίζομαι συνοικίζει, συνοικίζῃ συνοικίζεται
Dual συνοικίζεσθον συνοικίζεσθον
Plural συνοικιζόμεθα συνοικίζεσθε συνοικίζονται
SubjunctiveSingular συνοικίζωμαι συνοικίζῃ συνοικίζηται
Dual συνοικίζησθον συνοικίζησθον
Plural συνοικιζώμεθα συνοικίζησθε συνοικίζωνται
OptativeSingular συνοικιζοίμην συνοικίζοιο συνοικίζοιτο
Dual συνοικίζοισθον συνοικιζοίσθην
Plural συνοικιζοίμεθα συνοικίζοισθε συνοικίζοιντο
ImperativeSingular συνοικίζου συνοικιζέσθω
Dual συνοικίζεσθον συνοικιζέσθων
Plural συνοικίζεσθε συνοικιζέσθων, συνοικιζέσθωσαν
Infinitive συνοικίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικιζομενος συνοικιζομενου συνοικιζομενη συνοικιζομενης συνοικιζομενον συνοικιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικίω συνοικίεις συνοικίει
Dual συνοικίειτον συνοικίειτον
Plural συνοικίουμεν συνοικίειτε συνοικίουσι(ν)
OptativeSingular συνοικίοιμι συνοικίοις συνοικίοι
Dual συνοικίοιτον συνοικιοίτην
Plural συνοικίοιμεν συνοικίοιτε συνοικίοιεν
Infinitive συνοικίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικιων συνοικιουντος συνοικιουσα συνοικιουσης συνοικιουν συνοικιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνοικίουμαι συνοικίει, συνοικίῃ συνοικίειται
Dual συνοικίεισθον συνοικίεισθον
Plural συνοικιοῦμεθα συνοικίεισθε συνοικίουνται
OptativeSingular συνοικιοίμην συνοικίοιο συνοικίοιτο
Dual συνοικίοισθον συνοικιοίσθην
Plural συνοικιοίμεθα συνοικίοισθε συνοικίοιντο
Infinitive συνοικίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνοικιουμενος συνοικιουμενου συνοικιουμενη συνοικιουμενης συνοικιουμενον συνοικιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνῴκιζον συνῴκιζες συνῴκιζε(ν)
Dual συνῳκίζετον συνῳκιζέτην
Plural συνῳκίζομεν συνῳκίζετε συνῴκιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνῳκιζόμην συνῳκίζου συνῳκίζετο
Dual συνῳκίζεσθον συνῳκιζέσθην
Plural συνῳκιζόμεθα συνῳκίζεσθε συνῳκίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κινοῦντες τοῦτο δὲ νόμους εἰσῆγον οἱ δήμαρχοι πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, δεκαδαρχίαν καθιστάντες αὐτοκρατόρων ἀνδρῶν, οἷς ἐφεῖτο πάσης μὲν Ἰταλίας, πάσης δὲ Συρίας, καὶ ὅσα διὰ Πομπηϊού νεωστὶ προσώριστο κυρίους ὄντας πωλεῖν τὰ δημόσια, κρίνειν οὓς δοκοίη, φυγάδας ἐκβάλλειν, συνοικίζειν πόλεις, χρήματα λαμβάνειν ἐκ τοῦ ταμιείου, στρατιώτας τρέφειν καὶ καταλέγειν ὁπόσων δέοιντο. (Plutarch, Cicero, chapter 12 2:1)
  • ἐχρήσθη γὰρ αὐτοῖς, ὅταν τὴν θεὸν καὶ τὴν ἄγκυραν ἀπολέσωσι, παύσασθαι πλάνης καὶ πόλιν ἐκεῖ συνοικίζειν. (Plutarch, Mulierum virtutes, 3:3)
  • ἐχρήσθη γὰρ αὐτοῖς, ὅταν τὴν θεὸν καὶ τὴν ἄγκυραν ἀπολέσωσι, παύσασθαι πλάνης καὶ πόλιν ἐπεῖ συνοικίζειν. (Plutarch, Mulierum virtutes, 9:4)
  • ἢ πολλῶν βοηθῶν τὰς γυναῖκας ὁρῶντες δι ἀσθένειαν δεομένας, οὐκ ἐβούλοντο τὰς ἐγγὺς γένους συνοικίζειν, ὅπως, ἂν οἱ ἄνδρες ἀδικῶσιν αὐτάς, οἱ συγγενεῖς βοηθῶσιν· (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 108 1:2)
  • δεομένας, οὐκ ἐβούλοντο τὰς ἐγγὺς γένους συνοικίζειν, ὅπως, ἂν οἱ ἄνδρες ἀδικῶσιν αὐτάς, οἱ συγγενεῖς βοηθῶσιν· (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 108 3:1)

Synonyms

  1. to make to live with

  2. to join in peopling or colonising

  3. to unite

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION