Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διοικίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διοικίζω διοικιῶ

Structure: δι (Prefix) + οἰκίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cause to live apart

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοικίζω διοικίζεις διοικίζει
Dual διοικίζετον διοικίζετον
Plural διοικίζομεν διοικίζετε διοικίζουσιν*
SubjunctiveSingular διοικίζω διοικίζῃς διοικίζῃ
Dual διοικίζητον διοικίζητον
Plural διοικίζωμεν διοικίζητε διοικίζωσιν*
OptativeSingular διοικίζοιμι διοικίζοις διοικίζοι
Dual διοικίζοιτον διοικιζοίτην
Plural διοικίζοιμεν διοικίζοιτε διοικίζοιεν
ImperativeSingular διοίκιζε διοικιζέτω
Dual διοικίζετον διοικιζέτων
Plural διοικίζετε διοικιζόντων, διοικιζέτωσαν
Infinitive διοικίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικιζων διοικιζοντος διοικιζουσα διοικιζουσης διοικιζον διοικιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοικίζομαι διοικίζει, διοικίζῃ διοικίζεται
Dual διοικίζεσθον διοικίζεσθον
Plural διοικιζόμεθα διοικίζεσθε διοικίζονται
SubjunctiveSingular διοικίζωμαι διοικίζῃ διοικίζηται
Dual διοικίζησθον διοικίζησθον
Plural διοικιζώμεθα διοικίζησθε διοικίζωνται
OptativeSingular διοικιζοίμην διοικίζοιο διοικίζοιτο
Dual διοικίζοισθον διοικιζοίσθην
Plural διοικιζοίμεθα διοικίζοισθε διοικίζοιντο
ImperativeSingular διοικίζου διοικιζέσθω
Dual διοικίζεσθον διοικιζέσθων
Plural διοικίζεσθε διοικιζέσθων, διοικιζέσθωσαν
Infinitive διοικίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικιζομενος διοικιζομενου διοικιζομενη διοικιζομενης διοικιζομενον διοικιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοικίω διοικίεις διοικίει
Dual διοικίειτον διοικίειτον
Plural διοικίουμεν διοικίειτε διοικίουσιν*
OptativeSingular διοικίοιμι διοικίοις διοικίοι
Dual διοικίοιτον διοικιοίτην
Plural διοικίοιμεν διοικίοιτε διοικίοιεν
Infinitive διοικίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικιων διοικιουντος διοικιουσα διοικιουσης διοικιουν διοικιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοικίουμαι διοικίει, διοικίῃ διοικίειται
Dual διοικίεισθον διοικίεισθον
Plural διοικιοῦμεθα διοικίεισθε διοικίουνται
OptativeSingular διοικιοίμην διοικίοιο διοικίοιτο
Dual διοικίοισθον διοικιοίσθην
Plural διοικιοίμεθα διοικίοισθε διοικίοιντο
Infinitive διοικίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοικιουμενος διοικιουμενου διοικιουμενη διοικιουμενης διοικιουμενον διοικιουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῷκιζον διῷκιζες διῷκιζεν*
Dual διῴκιζετον διῳκῖζετην
Plural διῴκιζομεν διῴκιζετε διῷκιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῳκῖζομην διῴκιζου διῴκιζετο
Dual διῴκιζεσθον διῳκῖζεσθην
Plural διῳκῖζομεθα διῴκιζεσθε διῴκιζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ τὸ τέλοσ εἶναι πλοῦτον οὕτω γὰρ καὶ διαμένειν ἀναγκαῖον μόνωσ τήν τε φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήν, καὶ τὸ τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν διὸ καὶ τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλων, καὶ τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον καὶ τὸ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆσ ὀλιγαρχίασ καὶ τῆσ τυραννίδοσ· (Aristotle, Politics, Book 5 224:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION