Sense

1. to dwell together, to live with
2. to live together, cohabit, marriage
3. he is associated, being versed
4. are associated, to cling closely
5. to colonise jointly with, to be thickly peopled

Similar forms

• συνοικεῖν (79)
• συνοίκους (42)
• συνοικοῦσαν (30)
• σύνοικον (28)
• συνοικῆσαι (26)
• συνοικίσαι (20)
• συνοικῶν (20)
• συνοικίζειν (18)
• σύνοικος (18)
• συνοικεῖ (17)
• συνοικισμὸν (16)
• συνοικίαν (15)
• σύνοικοι (14)
• συνοικισμοῦ (12)
• συνοικήσασαν (12)
• συνοικοῦντα (11)
• συνοικειοῦν (11)
• συνοικίσας (11)
• συνοικοῦσα (10)
• συνοικίας (10)
• συνοίκεε (8)
• συνοικέειν (8)
• συνοίκων (8)
• συνοικήσας (7)
• συνοικεῖται (7)
• συνοικήσειν (6)
• συνοικήσει (6)
• συνοικήσασα (6)
• συνοικοῦσιν (6)
• συνοικήσων (5)
• συνοικία (5)
• συνοικίᾳ (5)
• συνοικούσας (4)
• συνοικειῶν (4)
• συνοικεῖς (4)
• συνοικῇ (4)
• συνοικούσης (4)
• συνοίκησιν (4)
• συνοικήσῃ (4)
• συνοικοῦσαι (3)
• σύνοικα (3)
• συνοικιεῖν (3)
• συνοικίζων (3)
• συνοικήσεις (3)
• συνοικιῶν (3)
• συνοικήσοντα (2)
• συνοικίσῃ (2)
• συνοικῆσαί (2)
• συνοικισμῷ (2)
• συνοικισμόν (2)
• συνοικοῦσάν (2)
• σύνοικός (2)
• συνοικουσῶν (2)
• συνοικέει (2)
• συνοίκοις (2)
• συνοικισμὸς (2)
• συνοικοῦς (2)
• συνοικειοῖ (1)
• συνοικέͅται (1)
• συνοικίαι (1)
• συνοικιῶ (1)
• συνοικοίη (1)
• συνοικοῦντι (1)
• συνοικῶνται (1)
• συνοικησάσης (1)
• συνοικήσητε (1)
• συνοίκιά (1)
• συνοίκου (1)
• συνοικῶ (1)
• συνοικήσασά (1)
• συνοικήσετε (1)
• συνοικίζει (1)
• σ[υνοικεῖν (1)
• συνοικέουσα (1)
• συνοικήσαντι (1)
• συνοικίσειν (1)
• συνοικιστήρ (1)
• σύνοικοί (1)
• συνοικέῃ (1)
• συνοικείτω (1)
• συνοικησάσῃ (1)
• συνοικητῆρα (1)
• συνοικέων (1)
• συνοικήσουσα (1)
• συνοικίαις (1)
• συνοικουρῇ (1)
• συνοικούσῃ (1)
• συνοίκεον (1)
• συνοικήσαντα (1)
• συνοικήσασιν (1)
• συνοικήσι (1)
• συνοικιστήν (1)
• συνοικοῖ (1)
• συνοικοῦντ (1)
• συνοικέεις (1)
• συνοίκημα (1)
• συνοικήσεως (1)
• συνοικήσωσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.