Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεκπέμπω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεκπέμπω συνεκπέμψω

Structure: συν (Prefix) + ἐκ (Prefix) + πέμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to send out together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπέμπω συνεκπέμπεις συνεκπέμπει
Dual συνεκπέμπετον συνεκπέμπετον
Plural συνεκπέμπομεν συνεκπέμπετε συνεκπέμπουσιν*
SubjunctiveSingular συνεκπέμπω συνεκπέμπῃς συνεκπέμπῃ
Dual συνεκπέμπητον συνεκπέμπητον
Plural συνεκπέμπωμεν συνεκπέμπητε συνεκπέμπωσιν*
OptativeSingular συνεκπέμποιμι συνεκπέμποις συνεκπέμποι
Dual συνεκπέμποιτον συνεκπεμποίτην
Plural συνεκπέμποιμεν συνεκπέμποιτε συνεκπέμποιεν
ImperativeSingular συνεκπέμπε συνεκπεμπέτω
Dual συνεκπέμπετον συνεκπεμπέτων
Plural συνεκπέμπετε συνεκπεμπόντων, συνεκπεμπέτωσαν
Infinitive συνεκπέμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπεμπων συνεκπεμποντος συνεκπεμπουσα συνεκπεμπουσης συνεκπεμπον συνεκπεμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπέμπομαι συνεκπέμπει, συνεκπέμπῃ συνεκπέμπεται
Dual συνεκπέμπεσθον συνεκπέμπεσθον
Plural συνεκπεμπόμεθα συνεκπέμπεσθε συνεκπέμπονται
SubjunctiveSingular συνεκπέμπωμαι συνεκπέμπῃ συνεκπέμπηται
Dual συνεκπέμπησθον συνεκπέμπησθον
Plural συνεκπεμπώμεθα συνεκπέμπησθε συνεκπέμπωνται
OptativeSingular συνεκπεμποίμην συνεκπέμποιο συνεκπέμποιτο
Dual συνεκπέμποισθον συνεκπεμποίσθην
Plural συνεκπεμποίμεθα συνεκπέμποισθε συνεκπέμποιντο
ImperativeSingular συνεκπέμπου συνεκπεμπέσθω
Dual συνεκπέμπεσθον συνεκπεμπέσθων
Plural συνεκπέμπεσθε συνεκπεμπέσθων, συνεκπεμπέσθωσαν
Infinitive συνεκπέμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπεμπομενος συνεκπεμπομενου συνεκπεμπομενη συνεκπεμπομενης συνεκπεμπομενον συνεκπεμπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπέμψω συνεκπέμψεις συνεκπέμψει
Dual συνεκπέμψετον συνεκπέμψετον
Plural συνεκπέμψομεν συνεκπέμψετε συνεκπέμψουσιν*
OptativeSingular συνεκπέμψοιμι συνεκπέμψοις συνεκπέμψοι
Dual συνεκπέμψοιτον συνεκπεμψοίτην
Plural συνεκπέμψοιμεν συνεκπέμψοιτε συνεκπέμψοιεν
Infinitive συνεκπέμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπεμψων συνεκπεμψοντος συνεκπεμψουσα συνεκπεμψουσης συνεκπεμψον συνεκπεμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκπέμψομαι συνεκπέμψει, συνεκπέμψῃ συνεκπέμψεται
Dual συνεκπέμψεσθον συνεκπέμψεσθον
Plural συνεκπεμψόμεθα συνεκπέμψεσθε συνεκπέμψονται
OptativeSingular συνεκπεμψοίμην συνεκπέμψοιο συνεκπέμψοιτο
Dual συνεκπέμψοισθον συνεκπεμψοίσθην
Plural συνεκπεμψοίμεθα συνεκπέμψοισθε συνεκπέμψοιντο
Infinitive συνεκπέμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεκπεμψομενος συνεκπεμψομενου συνεκπεμψομενη συνεκπεμψομενης συνεκπεμψομενον συνεκπεμψομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Λακεδαιμονίοισ ἔγραφε παρακαλῶν βοηθεῖν καὶ συνεκπέμπειν ἄνδρασ, οἷσ ἔφη δώσειν, ἂν μὲν πεζοὶ παρῶσιν, ἵππουσ, ἂν δὲ ἱππεῖσ, συνωρίδασ· (Plutarch, Artaxerxes, chapter 6 2:2)
  • δεήσει μέντοι σε, ἔφην ἐγώ, ἔνδον τε μένειν καὶ οἷσ μὲν ἂν ἔξω τὸ ἔργον ᾖ τῶν οἰκετῶν, τούτουσ συνεκπέμπειν, οἷσ δ’ ἂν ἔνδον ἔργον ἐργαστέον, τούτων σοι ἐπιστατητέον, καὶ τά τε εἰσφερόμενα ἀποδεκτέον καὶ ἃ μὲν ἂν αὐτῶν δέῃ δαπανᾶν σοὶ διανεμητέον, ἃ δ’ ἂν περιττεύειν δέῃ, προνοητέον καὶ φυλακτέον ὅπωσ μὴ ἡ εἰσ τὸν ἐνιαυτὸν κειμένη δαπάνη εἰσ τὸν μῆνα δαπανᾶται. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 7 36:2)
  • κυριεύσασ δὲ τοῦ λιμένοσ καὶ πολιορκήσασ καὶ καταπληξάμενοσ τοὺσ Κυρηναίουσ ἠνάγκασεν ὁμολογίασ ποιήσασθαι ὥστε αὐτοὺσ δοῦναι ἀργυρίου τάλαντα πεντακόσια, τῶν δὲ ἁρμάτων τά ἡμίση πρὸσ τὰσ στρατείασ συνεκπέμπειν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 19 4:1)

Synonyms

  1. to send out together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION