Ancient Greek-English Dictionary Language

συναίτιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συναίτιος συναίτιον

Structure: συναιτι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. being the cause of, jointly with, helping, towards, to share in the guilt of, with
  2. being joint-cause of, accessory to, contributing to, accomplice in

Examples

  • ἔπραξε δὲ ταῦτα συναιτίου γενομένου Θεμιστοκλέουσ, ὃσ ἦν μὲν τῶν Ἀρεοπαγιτῶν, ἔμελλε δὲ κρίνεσθαι μηδισμοῦ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 25 3:1)
  • ἀναγκαῖον λέγεται οὗ ἄνευ οὐκ ἐνδέχεται ζῆν ὡσ συναιτίου οἱο͂ν τὸ ἀναπνεῖν καὶ ἡ τροφὴ τῷ ζῴῳ ἀναγκαῖον, ἀδύνατον γὰρ ἄνευ τούτων εἶναι, καὶ ὧν ἄνευ τὸ ἀγαθὸν μὴ ἐνδέχεται ἢ εἶναι ἢ γενέσθαι, ἢ τὸ κακὸν ἀποβαλεῖν ἢ στερηθῆναι οἱο͂ν τὸ πιεῖν τὸ φάρμακον ἀναγκαῖον ἵνα μὴ κάμνῃ, καὶ τὸ πλεῦσαι εἰσ Αἴγιναν ἵνα ἀπολάβῃ τὰ χρήματα. (Aristotle, Metaphysics, Book 5 52:1)
  • δοῦλοσ δ’ ἂν ἢ δούλη βλάψῃ τῶν ἀλλοτρίων καὶ ὁτιοῦν, μὴ συναιτίου τοῦ βλαβέντοσ αὐτοῦ γενομένου κατ’ ἀπειρίαν ἤ τιν’ ἑτέραν χρείαν μὴ σώφρονα, ὁ τοῦ βλάψαντοσ δεσπότησ ἢ τὴν βλάβην ἐξιάσθω μὴ ἐνδεῶσ, ἢ τὸν βλάψαντ’ αὐτὸν παραδότω· (Plato, Laws, book 11 157:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION